Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Konu Anlatımlı Dersler > Eğitim Bilimleri Dersi İle İlgili Konu Anlatımlar > Gelişim Ve Öğrenme Psikolojisi Dersi İle İlgili Konu Anlatımlar

BEBEKLİK DÖNEMİNDE GÖRÜLEN TIRNAK YEME VE PARMAK EMME ALIŞKANLIKLARI (GELİŞİM PSİKOLOJİSİ, ÖĞRENME PSİKOLOJİSİ İLE İLGİLİ KONU ANLATIMLAR) (EĞİTİM BİLİMLERİ)

Çocuklarda çok görülür; çeşitli nedenleri vardır.

Parmak emme rahatlatıcı ve haz verici bir durum olduğu halde, tırnak yemede bir sinirlilik durumu vardır.

Tırnak kemirmede çeşitli nedenler rol oynar: dövme, azarlama, yeteneğinden fazla iş isteme, çek ememezlik, aşırı coşkular vb.

Çocuğun sosyal ve duygusal gelişimi; öğrenmek ve alışkanlıkların oluşumu ile olur. Toplumsal hayatta birimizin iyiliği bir diğerininki ile bağlantılıdır. Sosyal ve duygusal gelişme çeşitli yaş derecelerinde çeşitli devreler arz eder. Gürültü yapmamayı, başkaların haklarına hürmet etmeyi ve arkadaşlarıyla iyi geçinmeyi öğrenmesi bu devrelerden birkaçıdır.

Oyun çağı boyunca çocuk birlikte oyun ve eğlenceyi öğrenir; mülkiyeliğinin kutsallığını anlar. His ve duygu bakımından gelişir. Arkadaşlarının (bilgi yelpazesi. com) hislerini en iyi şekilde anlayan ve onlarla yardımlaşmayı öğrenen çocuk tam sosyal varlık olma yolundadır. Duygusal hayatı iyice gelişmiştir.

Bebekle babası arasındaki ilişki normal ve basit bir şekilde kurulur, ancak annenin bunda da rolü vardır. Bir baba ender durumlar dışında, bir anne kadar çocuğa yakın olamaz. Annelik içgüdüsü başka şeydir, babalık duygusu başkadır. İçgüdü doğuştan vardır, duygu ise yün ipliğiyle örülmüş bir bağdır.

Anne-baba ve çocuk arasında bir şefkat ve inanç bağı kurulur. Bu bağın ortasında çocuk özgür, mutlu ve güven içindedir.

Anne temel kişi olduğu sürece yani on beş aylığa kadar, çocuğa mutlu yaşaması için bir kişi yeterlidir. Eğer babası ilgilenmiyorsa üzüntü çekmez. Bu devrede babanın etkisi doğrudan değildir.