Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Tiyatro Oyunları, Skeçler, Piyesler, Oratoryolar, Rondlar, Monologlar, Dramalar, Canlandırmalar

ORMANI KORUYAN HAYVANLAR (ORMAN HAFTASI) (TİYATRO OYUNLARI, SKEÇLER, PİYESLER, ORATORYOLAR, RONDLAR, MONOLOGLAR, DRAMALAR, CANLANDIRMALAR, METİNLER)

SUNUCU 1: Merhaba arkadaşlar. Size her zaman yaptığımız kutlamalardan farklı bir program hazırladık. Arkadaşlar size bir bilmece soracağım:

Gölgesi serindir, havası taze,

Yeşil yaprakları zümrüt yelpaze.

Acaba nedir? Kim cevaplayacak? (Öğrencilerin cevapları alınır.)

Arkadaşlar her yıl, 21-26 Mart günlerini içine alan hafta Orman Haftası olarak, bu haftanın bir günü de Ağaç Bayramı olarak kutlanır.

SUNUCU 2: O zaman programımıza başlayalım. Bir orman ve bu ormanda yaşayan hayvanlar… Haytalarından gayet memnunlar.

(Sunucular sahneden çekilir, oyun başlar. Tombik ayı meşe ağacına yaslanmış oturmaktadır. Renkli isimli kelebek uçarak sahneye girer ve dolaşmaya başlar.)

RENKLİ: Günaydın çam ağacı, günaydın meşe, günaydın köknar.

(Ağaçlar hep bir ağızdan): Günaydın Renkli.

RENKLİ: Sana da günaydın Tombik ayıcık. Ne yapıyorsun bakalım?

TOMBİK: Şu meşeye yaslanıp biraz dinleneyim dedim. Hem belki birazdan Vızvız gelip bana biraz bal verir.

RENKLİ: Aa işte bak, Vızvız geliyor. (Vızvız sahneye girer.)

VIZVIZ: Merhaba millet.

TOMBİK: Ben de seni bekliyordum. Vızvız gelse de bana biraz bal verse diyordum. Şöyle bir enerji toplayıp kendime geleyim.

VIZVIZ: Ooohh! Armut piş, ağzıma düş.

TOMBİK: Ya n’olcak, bir avuç bal vereceksin, hepsi bu…

VIZVIZ: Senin o bir avuç dediğin balı yapmak için ben kaç çiçek geziyorum, haberin var mı?

TOMBİK: Ne fenasın sen yaa.

VIZVIZ: Yok sana bal, mal… Git, nehirde kendine balık tut. Eğer istiyorsan, iğnemin tadına bakabilirsin.

TOMBİK: Tamam tamam, senin balına kalmadık.

MEŞE: Bence de Vızvız haklı Tombik. Hazıra konmamalısın. Hem gitsen iyi olacak. Ne zamandır bana yaslanıyorsun, belim ağırdı.

TOMBİK: Tamam, gidiyorum işte… (Tombik sahneden ayrılır.)

SUNUCU 1: Ne kadar güzel bir ortam, değil mi arkadaşlar? Acaba buradakilerin mutlu hayatları devam edebilecek mi?

Size bir soru: ‘’Sizce ormanlara en büyük zararı kimler veriyor? (Cevaplar alınır.) Kaldığımız yerden devam edelim.

RENKLİ: Eyvah! Ellerinde baltalarla insanlar geliyor. Ne yapacağız şimdi?

VIZVIZ: Hemen kaçalım. (Renkli kaçarak sahneden çıkar.)

ÇAM AĞACI: Ama biz kaçamayız ki. Köklerimizle bağlıyız toprağa.

VIZVIZ: Ben korurum sizi.

KÖKNAR: Sen nasıl koruyacaksın bizi?

VIZVIZ: Unuttunuz mu ben arıyım. Bir soktum mu kafalarını, gözlerini şişiririm onların.

(İnsanlar sahneye girer.)

İNSAN 1: Ne dersin, hangisini keselim?

İNSAN 2: Önce çam ağacını keselim. Dallarını yakarız, gövdesinden de sandalye yaparız.

İNSAN 1: Aslında biraz daha dolaşıp yaşlı ve kurumuş ağaçları kessek daha iyi olmaz mı?

İNSAN 2: Ya ne gerek var o kadar dolaşıp yorulmaya. Keselim şunu gitsin.

(Arı Vızvız, insanların çevresinde dolaşıp onları rahatsız etmeye başlar.)

İNSAN 1 : Şu arıya bak sen, eceline susamış heralde.

(İkinci insan baltasıyla Vızvız’ı kovalamaya başlar. Vızvız canını zor kurtarır.)

VIZVIZ: (Sahneden çıkarken) Anam, gözü dönmüş bunların…

(İnsanlar çam ağacını keserler ve götürürler.)

SUNUCU 2: Gördünüz değil mi şu cahil insanların yaptıklarını. Halbuki bir ağacı kesmenin bir canlıyı öldürmekten farkı yoktur. Bakalım ormandakiler nasıl bir çözüm bulacak?

MEŞE: (Ağlamaklı bir sesle) Arkadaşımızı kesip götürdüler ve biz hiçbir şey yapamadık. Ne kadar üzgünüm bilemezsin.

KÖKNAR: Keşke onlara karşı koyacak gücümüz olsaydı. Ve ne yazık ki kullandıkları baltaların sapları da bizden yapılmış.

(Vızvız ve Renkli sahneye girerler. Renkli, çam ağacının olduğu yere oturarak ağlamaya başlar. )

RENKLİ: (Ağlamaklı bir sesle) Mis kokulu çam ağacımızı bir daha göremeyeceğiz. (Biraz daha ağladıktan sonra diğer ağaçlara dönerek) Ya geri gelip sizi de keserlerse?

VIZVIZ: Buna müsaade etmeyeceğim. Ben olan biteni ormanlar kralı aslana anlatmaya gidiyorum. Belki o bize yardım eder. (Ağaçlara dönerek) Üzülmeyin, sizi kurtarmak için elimden geleni yapacağım.

MEŞE: Lütfen elini çabuk tut Vızvız. Bizim sonumuz da çam ağacı gibi olmasın.

(Renkli, çam ağacının bulunduğu yerde ağlamaya devam ederken Vızvız sahneden ayrılır.)

SUNUCU 1: Vızvız ormanın kralına durumu anlatmaya gitmişken biz de güzel bir şiir dinleyelim.

(Şiirden sonra Aslan, Vızvız ve Tombik çıkar gelir.)

ASLAN: (Kızgın bir şekilde hırlayarak) Hangi densiz benim ormanımdan bir ağaç kesebilir, bu ne cüret?

RENKLİ: Onlarla nasıl başa çıkacağız?

TOMBİK:

VIZVIZ: Planınız nedir kralım?

ASLAN: (Önce kızgın bir şekilde hırlar) Gelmeyin üstüme, düşünüyorum işte.

(Birkaç dakika sonra..)

ASLAN: Bir daha gelirlerse etraflarını saracağız. Onlara güzelce ağaçların ve ormanların faydalarını anlatacağız. Eğer yola gelmezlerse o zaman pençelerimin tadına bakacaklar. Şimdi gidip saklanalım.

(Hayvanlar oradan uzaklaşır.)

SUNUCU 2: Hazır aslan yatışmışken ve ortalık sakinken ormanlarla ilgili güzel bir şiir daha dinleyelim.

(Şiir okunur. Çam ağacını kesen iki insan yeniden sahneye gelir.)

MEŞE: Eyvah! Şimdi hapı yuttuk.

İNSAN 1: Şimdi hangisini keseceğiz?

İNSAN 2: Ya karar veremedim. İkisi de birbirinden güzel. En iyisi izleyenlere sorayım. (seyirciye dönerek)

Sizce hangisini keseyim? (Seyirci ‘’kesme’’ diye tepki gösterir.)

Zaten size soranda kabahat. Sizi mi dinleyeceğim sanki?

İNSAN 1: En iyisi şu meşeyi keselim.

İNSAN 2: He valla, cayır cayır yanar sobada.

(Sonra baltayı havaya kaldırıp kesmeye yeltenir. Balta havadayken aslan kükreyerek sahneye gelir.)

ASLAN: (Kızgın bir şekilde bağırarak) Ne yapıyorsunuz burada? Zaten çam ağacımızı kestiniz, doymadınız mı? Siz ne yaptığınızın farkında mısınız?

İNSAN 1: (Korkulu bir şekilde) Gördün mü başımıza geleni. Bu vahşiler ikimiz de yiyecek.

İNSAN 2: (Rahat ve kendinden emin bir tavırla) E ne olmuş bir ağaç kestiysek?

ASLAN: (Hâlâ kızgın) Ne demek ne olmuş? Bre densizler! Bre cahiller!

RENKLİ: Aman kralım, sakin.

ASLAN: Size son bir şans daha vereceğiz. Ağaçların ve ormanların faydalarını anlatacağız size. Ya pişman olup af dilersiniz ya da şuracıkta gebertiriz sizi.

İNSAN 2: Anlatın bakalım, sizi dinliyoruz.

KÖKNAR: Sizler için havayı temizleriz. Böylece bol bol oksijen alırsınız.

MEŞE: Yazın (bilgi yelpazesi. com) sıcak aylarında size gölge oluruz.

VIZVIZ: Ağaçlar, toprak kaymasını ve erozyonu önler.

RENKLİ: Benim gibi bir çok küçük canlıya yuva olur.

ASLAN: Ormanlar bir ülkenin en önemli zenginlik kaynağıdır.

İNSAN 2: Hımm. Bak bunları hiç düşünmemiştik.

ASLAN: Görüyorsunuz ya ağaçların faydaları saymakla bitmez. (Biraz duraksar) Şimdi… Yaptıklarınızdan pişman mısınız, değil misiniz?

İNSAN 1: Affedin bizi n’olur, bilmiyorduk..

ASLAN: Ama şimdi öğrendiniz.

İNSAN 2: Biz çok cahilmişiz. Meğer ağaçları kesmekle aslında kendimize zarar veriyormuşuz. Sayenizde öğrendik. Bir daha ağaç kesmeyeceğiz, söz veriyoruz.

ASLAN: (Seyirciye dönerek) Siz de şahit misiniz? (Seyirci ‘’şahidiz’’ karşılığını verir.)

İNSAN 1: Hem, kestiğimiz çam ağacının yerine de bir fidan dikeceğiz. Söz veriyoruz.

BÜTÜN HAYVANLAR: Öyleyse, biz de sizi affediyoruz.

(Daha sonra kahramanlar el ele tutuşarak ‘’Tohumlar Fidana’’ şarkısını söylerler..)

SON