|
|
Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Belirli Gün Ve Haftalar İle İlgili Tüm Belgeler > Kardeşlik Haftası İle İlgili Tüm Belgeler
ÖLMEZMİŞ KARDEŞLİK (28 NİSAN – 4 MAYIS KARDEŞLİK HAFTASI İLE İLGİLİ ŞİİRLER, YAZILAR, BİLGİLER)
Gabar dağlarında,
Yankılandı dün gece,
Sesimi duydun mu anam?
Hain de olsa içim yandı,
Onu doğuran anaya.
Teslim ol diye bağırdım.
Ama çekmişler de esrarı,
Duysalar da anlamadılar,
Anlamadılar sesimdeki manayı.
Anlamadığı gibi,
Hangi cehenneme düştüğünü,
Kim ile boy ölçüştüğünü,
Anlamadı, anlamadı anam!
Bebeye kurşun sıkan
Bana çiçek atacak değildi ya,
Doğduğu köyü ateşe veren,
Keleşle bana neşe verecek değildi ya!
Vızıldayarak geçti burnumun dibinden,
Birkaç (bilgi yelpazesi.net) kurşun,
Kuş değildim uçacak,
Bekledim siperde anam,
Kimsenin burnu bile kanamasın diye,
Dualarla, tövbelerle bekledim!
Allah’ım şahit,
Çanakkale’de Kafkaslarda,
Irak’ta, Anadolu’da dün,
Omuz omuza Dövüşen,
Dedelerimizin hatırına;
Aynıydı dinim,
Aynı olan Peygamberimiz,
Kitabımız hakkına,
Geçmişte yaşadığımız güzel günlerimiz,
Düğünlerimiz, derneklerimiz,
Emeğimiz, ekmeğimiz,
Eğitimimiz, hukukumuz adına,
Çekemedim tetiği,
Çekemedim be anam!
|
|
Silahlar patlamıştı bir kere,
Susmuyordu gayrı.
Bir sağımda sekiyordu deli kurşun,
Bir solumda…
O hengâmede Urfalı Kasım’ı gördüm.
O, kardeşim, onbaşım,
O, tertibim, canım arkadaşım,
O iki çocuk babası,
Onun yeri gönlümde bir ayrı.
Tüfeği gibi yangındı,
Kara ve iri gözleri.
Bir hedefe bakıyordu,
Bir bana çakmak çakmak.
Korktuğumu sanıyordu,
Bana bakıyordu acıyarak.
Gözlerini biraz daha karartıp
Biraz daha açarak.
Bir işaret çaktı:
Yakışmıyor sana korkmak,
Haydi, acıma ite, durma bas tetiğe…
Oysa zerresi yoktu korkunun ben de anam.
Tek kurşun atmadım,
Ama tüfeğimin ateş gibi kızgındı namlusu;
Yakıyordu elimi de ateş gibi kabzası.
Değil Kasım, herkes sansa da beni korkak;
Analar ağlamasın,
Ciğerler dağlanmasın,
Boyunlar bükük kalmasın diye,
Kıyamıyordum öldürmeye o namussuzu…
Bir nida duydum,
Dondu kaldı “Allah” adıyla,
Dağ taş o an.
Bu seste öyle müthiş bir iman!
Baktım Urfalı Onbaşım.
Süzülüyordu şakağından ince bir kan!
Kelime –i Şahadet getirirken,
Yavaş yavaş gevşiyordu,
Az önce yumruk olan elleri.
Kara gözlerini gördüm:
Daha bir kara, daha bir iri…
Yine bana bakıyordu,
Bu kez biraz üşümüş gibi!
Boyarken yanaklarını al kan,
Bir nur indi,
Gözleri parladı yıldız yıldız,
İki hilal dalgalandı bir an,
Sanki mutluktan.
Ve aydınlandı esmer teni,
Daha bir güzeldi, daha bir diri,
Bayrağımın gölgesi üstüne düşmüş gibi.
Öyle sıkıştı ki işte o an yüreğim ana,
Sanki beynime sıçradı tüm kan.
Ve dayanamadım,
Dayanamadım bastım ben de,
Bastım Tekbirlerle tetiğe.
Yandım anam diye bağırdı,
Karanlık inde biri.
Asıl ben yandım anam,
Asıl ben: Hem Kasım Onbaşı’ma
Hem kendi başıma.
Yine kan sıçradı, yine kan...
Hem bu sefer benim mermimden,
Toz konduramadığım kardeşliğe.
İnandığım tüm değerler adına,
Ant olsun ki, Allah’ım da şahit,
Dağa çıkarıp bu biçareyi itenler kalleşliğe,
Razıydım Urfalı Onbaşımın yerine,
Beni yapsalardı şehit.
Ve yine seve seve olurdum;
Ağıtlar yerine davul zurna sesleri duyulsaydı,
Ankara’m, Diyarbakır’ım, Edirne’mde.
Bayram yerine dönüverse keşke,
Trabzon, Adana, Afyon, Siirt...
Vallahi yine olurum;
Hangi köşesinde yaşarsa yaşasın Türkiye’min
Yerine her kardeşimin,
Olurum yine seve seve şehit.
Canavar gibi ininden çıkıp,
Köy basan, mezra basan vahşiyi,
Kanlar içinde gördüm dün,
İnsanlıktan (bilgi yelpazesi.net) çıkmış,
Saçı sakalına karışmış, kir pas içinde,
Vücudu delik deşik,
Yaşça benden küçük, boyca eşit,
İçim cız etti,
Gözü açık gitmiş zavallı, örttüm.
Ve okurken ruhuna fatiha,
Bu garibanı bağışlasın da,
Onu dağa çıkaran hainleri
Cezalandırsın diye,
Açtım ellerimi yalvardım Allah’a! ..
Ve anladım ki anam:
Kolay yapılsa da kalleşlik,
Belki vurulur, belki yaralanırmış,
Ama kolay ölmez,
Ölmezmiş kolay kolay kardeşlik.
Necip Zeybek
|
|
| ||||