Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Belirli Gün Ve Haftalar İle İlgili Tüm Belgeler > Kutlu Doğum Haftası İle İlgili Tüm Belgeler

NAAT (HZ. MUHAMMED (SAV)) (20 - 26 NİSAN KUTLU DOĞUM HAFTASI İLE İLGİLİ PEYGAMBER EFENDİMİZ HZ MUHAMMED MUSTAFA (SAV) İLE İLGİLİ ŞİİRLER, YAZILAR, BİLGİLER)

Beş yüz yetmiş bir pazartesi sabahı

Seher başka aydınlandı, nurla canlandı

Her yeri sardı sevinç, müjde ve rahmetin!

Aminenin yetimi kainat efendisi,

Alemlere rahmet, Allah’ın sevgilisi

Müslüman ümmete kutlu olsun doğumun…

yaratılan canlı-cansız her şey bayram etti,

Doğumuna bir tek şeytan sevinmedi,

Her yere rahmet, yayıldı ışığın-nurun…

Altı yaşına geldiğinde ne ana, ne baba nede deden vardı,

Yetimlerin en küçüğüydün açıldı sana Ebu Talip şefkati,

Ya resullah! Allah sevgisiyle korundun, büyüdün...

Emin bilinirdin, müşrikler güvenirlerdi

Otuz beşinde hacer-ül Evsed’i yerine seninle taşındı

Kabe’nin inşasına dokundu parmakların…

Cebel-i Nur’da “Oku! ” diyordu Cebrail

Kırkında peygamberlik verildi asıl

Yirmi üç sene tebliğ, bize Kuran’ı verdin…

İslam’ın yaşanan Mekki yılları şerliydi,

Hatice anamız şefkatle teselli ederdi,

Müşrikler azgın olsa da, esastı sabrın...

Ömer’in biatiyle sayı kırklara erişince,

Yürüdüler Kabe’ye tekbir sesleriyle,

Artık sokaklar tanık, sahabeleri görecektin…

Hüzünlüydü o gece Ali’ye yatağını verirken,

Yasin okuyarak evden çıktılar kimseye görünmeden,

Anılarını akrabalarını bırakıp gitmekte ne zorlandın...

Ebu Bekir dostluk örneği her şeyini feda ederdi ona,

Paylaşacak nesi varsa vermek için arardı bin bahane,

Sevr mağarası sakladı hicret konağı, güvercinler örümcekler, sırdı yerin…

Ensar bölmüştü her şeyini muhacire,

Tanımak değildi derdi iman girmişti kalbine,

“Ver…” diyordu can resul akıyordu infak maidelerden!

Çölün kimse yaşamaz yerinde,

İslam devletini kurdun ihlas ve iman yariyle,

Yıkıldı karanlık çağ- yakıldı cahil perdeden…

Tebessümle sessizce gülerdin,

Ağzını her defasında kapatırdın,

Cemaline bakan cennet gölgesine düşerdi.

Cemaatin sohbetini dinlerdin,

Yanlış söze müdahale ederdin,

Doğru konuşulursa tebessüm gösterirdin.

Sakalın vardı,

Ne uzun nede kısa, saflık akardı,

Bakımlıydı, iki cihan içinde ne hoş seyirdin...

At ve deve yarışlarını severdin,

Yarışmayı heyecanla seyrederdin,

Birinci olana ödül verirdin.

Cebinde koku ayna tarak taşırdın,

Temizliğe güzel görünmeye itina ederdin,

Manevi huzur bulurdu yanına oturan misafirlerin…

Kötü söz (bilgi yelpazesi.net) bilmezdin,

Sabırlıydın, affediciydin

Kimseye kin gütmez, rahmet ederdin…

Çocukları çok severdin,

Hasan Hüseyin omzunda secdedeydin,

Onlar üzerinden inene kadar secdeden kalkmazdın!

Yirmi yıllık İslam düşmanı Ebu Cehil oğlu İkrime’yi,

Param parça eden Hamza’nın ciğerini Süfyan eşi, kayınvalideni,

Ne kurtuluştu o... Biat ettiklerinde affetmiştin!

Emindin,

Ağzın yalan bilmezdi,

Doğruyu tavsiye eder çirkinden men ederdin!

Uhud’ta dişlerin kırılmış,

Miğferin yüzünde parçalanmış,

Yinede müşriklere beddua etmemiş beşerdin…

Her yıl Uhud dağına gelir,

Mübarek dilinle,

“Uhud bizi sever bizde Uhud’u” söylerdin!

Amcan Ebu Talip’e defalarca İslam’ı tavsiye ettin,

Ne çok üzerdi onun reddedişi,

Onu ne çok severdin…

Çöllerde, bulutlar üzerinde yarışır

Atlar develer kurban olurcasına taşır,

Yediğinden içtiğinden bereket akardı…

Hıra mağarası küçücük in…

Kabe’yi seyrederdin oradan sakin sakin

Eğimlerini kıvrımlarını uçarak çıkardın.

Günahkar nefsimiz oraya çıkarken şaşkın,

Hala mağara duvarında misk kokun yaygın,

Gözlerim dolu kala kalıyorum oracıkta, hissediyorum! Ordaydın sen!

Aşkın eriştiği zirveydi evliliklerin- kadına değer verirdin -

Her işi kendin yapardın kılıbık tabirinde tasvirin…

Kalmadıkça çok zorda kimseye muhtaç olmazdın...

Her şeyde ölüm varken sahiplenmeyin diyordun,

Çok çalışın çok verin mal biriktirmeyin diyordun,

Amel maneviydi ruha işlenen gerçek mücevherat-kanun...

SAVaş meydanında aman dileyeni öldürmeyin,

Dinsiz bile olsa insanı yaşatmaya çaba gösterin,

Kendi canınıza asla kıymayın derdin!

Mekke fethinde İslam ordusu ne görkemliydi,

Müşrikler şaşkın dağlardan seyrediyorlardı…

Can resul hüzünlüydü yıllardan sonra nefesini Mekke’de alıp verirken!

Sevgili eşi Hatice’nin amcası Talip’in mezarı Cennet-i Mualla’daydı,

Oda bir insandı nasıl sevdikleri için gözyaşı dökmezdi,

Bıraktığı Mekke- Mekke değildi artık - güle oynaya yetim büyüdüğün…

Mekke’de kalmadın kim bilir neydi sebebin,

Medine’ydi İslam’ın ilk göz ağrısı şehrin,

Ölene kadar nerdeyse orada yaşadın, hayat'ı maneviyeydi gördüğün...

Ölüm zor sınav can resulden ayrılmak daha zor,

Kimse kabullenemedi Ebu Bekir’in konuşmasına kadar…

Grup grup cenaze namazı kılındı, evin oldu kabrin!

Medine’de kaldı kabri Mescit’i Nebevi,

Az ileride sahabeler kabri Cennet-i Baki,

Yan yana toprak altında birbirine komşu-yarsın…

Sen ölmedin ya Muhammed(SAV) efendim,

Sünnetinle yaşarsın her anım son andım,

Görmeyi dilerim aciz ve ben fakir seni her an...

Safet Kuramaz