|
|
Eğitim Öğretim İle İlgili Yazılar, Çalışmalar, Belgeler > Şiir Koleksiyonu, Şiir Antolojisi > Mehmet Akif Ersoy’un Şiirlerinden Seçmeler, Safahat Şiirleri
UMAR MIYDIN ŞİİRİ (SAFAHAT ŞİİRLERİ) (MEHMET AKİF ERSOYUN ŞİİRLERİNDEN SEÇMELER)
Odama girdim; kapıyı kapadım; ağlamaya başladım'. O
gün akşama kadar İslam'ın garibliğine, müslümanların inhi-
tatına ağladım, ağladım
Sebilürreşad
Şimal müslümanlarından Ataullah Behaeddin
Görünmez aşina bir çehre olsun rehgüzarında;
Ne gurbettir çöken İslam'a İslam'ın diyarında?
Umar mıydın ki: Ma'bedler, ibadetler yetim olsun?
Ezanlar arkasından ağlasın bir nesl-i me’yusun?
Umar mıydın: Cema'at bekleyip durdukça minberler,
Dikilmiş dört direk görsün, serilmiş bir yığın mermer?
Umar mıydın: Tavanlar yerde yatsın, rahneden bitab?
Eşiklerden yosun bitsin, örümcek bağlasın mihrab?
Umar mıydın: O, taş taş devrilen, bünyan-ı morsusun,
Şu viran kubbelerden böyle son feryadı dem futsun?
İşit: On dört asırlık bir cihanın inhidamından,
Kopan ra'dın, ufuklar inliyor, hala devanımdan!
Civarın, manzarın, cevvin, muhitin, her yerin matem ;
Kulak ver: Çarpıyor bir matemin kalbinde bin alemi
Ne hüsrandır ki: Doldursun bugün tevhidin enkaazı,
O, hakinden nebiler fışkıran, iklim-i feyyazı!
|
|
Gezerken tavr-ı istila alıp meydanda bin münker,
Şu milyonlarca iman nehye kalkışsam demez, ürker!
Ömürlerdir bir alçak zulme miskin inkıyad ından,
Silinmiş emr-i bi'1-ma’rufun artık ismi yadından.
Haya sıyrılmış, inmiş: öyle yüzsüzlük ki her yerde
Ne çirkin yüzler örtermiş meğer bir incecik perde!
Vefa. yok, ahde hürmet hiç, emanet lafz-ı bi-medlul;
Yalan raic, hıya'net mültezem her yerde, hak meçhul.
Yürekler merhametsiz, duygular süfli, emeller har;
Nazarlardan taşan ma'na ibadullahı istihkaar.
Beyinler ürperir, ya Rab, ne korkunç inkılab olmuş:
Ne din kalmış, ne iman, din harab, iman türab olmuş!
Mefahir kaynasın gitsin de, vicdanlar keşlisin lal
Bu izmihlal-i ahlaki yürürken, durmaz istiklal!
Sen ey biçare dindaş, sanki, bizden hayr ümid ettin;
Nihayet , ye'se düştün, ağladın, ağlattın, inlettin.
Samimi yaşlarından coştu ruhum, hercümerc oldu;
Fakat, matem halas etmez cehennemler saran yurdu.
Cema'at intibah ister, uyanmaz gizli yaşlarla!
Çalışmak!.. Başka yol yok, hem nasıl? Canlarla, başlarla.
Alınlar terlesin, derhal iner mev'üd olan rahmet,
Nasıl haşir kalır tevfiki hakkettim diyen millet?
İlahi! Bir müeyyed, bir kerim el yok mu, tutsun da,
Çıkarsın Şark'ı zulmetten, götürsün fecr-i maksuda?
|
|
| ||||