Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Tiyatro Oyunları, Skeçler, Piyesler, Oratoryolar, Rondlar, Monologlar, Dramalar, Canlandırmalar

ANAN YAHŞİ BABAN YAHŞİ (SKEÇ) (ANNELER GÜNÜ) (TİYATRO OYUNLARI, SKEÇLER, PİYESLER, ORATORYOLAR, RONDLAR, MONOLOGLAR, DRAMALAR, CANLANDIRMALAR, METİNLER)

Geçenlerde bizim akıl doktorunu ziyarete gittim. Bir ara:

Sana bir fıkra anlatayım! dedi.

Delinin biri öbürüne neden anafor vada babafor yok?”

Eve geldim. Aklımdan hep anafor’la babfor ve babafingo ile anafingo!...Birde delilik bulaşıcı hastalıklardan değildir, derler. İnanmayın! İnsanın başına bir saçma musallat olmasın, bal gibi saçmalamaya başlıyor.

Zaten delirmek kolay, ama saçma bulmak zormuş. Hamdolsun, ben onun zorluğunuda çekmedim. Önce nelerin anası var da babası yok. Onu düşünmeye başladım:

“Anadolu” var “Babadolu” yok

“Anafarta” var “Babafarta” yok

“Anamur” var “Babamur” yok

“Anneanne” var “Babababa” yok

“Ana vatan” var “Baba vatan” yok

“Anayurt” var “Babayurt” yok

“Anadili” var “Babadili” yok

“Ana sütü” var “Baba sütü” yok

hadi buna elbette olmaz diyeceksiniz. “Ana cadde” ye ne buyrulur?.. “Ana cadde” var da “Baba cadde” yok!.. Yalnız o değil “Ana hat” var “Baba hat” yok. “Anayasa” var “Babayasa” yok.

“Ana kuzusu” deriz de, “Baba kuzusu” demeyiz.

“Anam ağladı” derizde, “Babam ağladı” demeyiz. Bir şeye şaştığımızda “Vay anasını” deriz de, nedense “Vay babasını” demek aklımızdan geçmez.

Meğer dünya “ana”lar dünyasıymış!..Bu ne saltanat!..

Faize yatırılan paraya bile, “Ana para” diyorlar. Keskin zekasıyla göze çarpan kimselerede “anasının gözü!” derler. Fakat hiç kimse “babasının gözü!” demez.

“Anasından doğduğuna pişman!..”, “Anasından emdiği sütü burnundan geldi!..”. görüyorsunuz, hep ana, hep ana!.. Evlenecek kimselere bileöğüt şöyle:

“Anasına bak kızını al; kenarına bak, bezini al!”

El oğlu ne acayip?!.. Bir güzel yemek görünce:

Vay anam vay!..

Diye feryadı basar. Fakat. Ancak hayret ettiği zamanlarda:

Vay babam vay!..der

Babalar çocuk doğurmadığı için, “anadan doğma” deyimi yanında bir de, “babadan doğma” deyimi bulunmayışını haydi hoş görelim, donanmada “ana gemi” bulunup da “baba gemi” bulunmayışına ne dersiniz? Bizim emekli yavuz’a “baba gemi” lakabı yakışmaz mıydı?..

Zaten haksızlık bu kadarlada bitmiyor. Masallar da bile “dev anası” var, fakat “dev babası” yoktur. Kadın hamamlarında ana kadın” ya da “baba herif” bulamazsınız. Zaten “hamam ansı” var, “ hamam babası” da yok!..

Hristiyanların bile, “Meryem ana”sı var, “Meryem baba”sı yok.

Düşündükçe insan çileden çıkıyor:

“Anason” var, “babason” yok. “Ananas” var, “babanas” yok. “Analiz” var, “babaliz” yok. “Anatomi” var, “babatomi” yok. “Anahtar” var, “babahtar” yok. “Anarşi” var, “babarşi” yok.

Ee..h!.. Bu doktor bana zorla keçileri kaçırtacak! Kimin anası var, babası yok; onunla mı uğraşacağım?

Bir soğuk duş yapıp biraz zihnimi toparladım. Aklım dan “ana” ları atmaya çalıştım. Gel gelelim bu kez de “baba”lar hücuma geçti:

“Babaeski” var, “Anaeski” yok... “babacan” var, “anacan” yok. “Babayani” var, “anayani” yok. “Babayiğit” var, “Aanayiğit” yok. “Baba inciri” var, “Ana inciri” yok. “Şam babası” var, “Şam anası” yok. “”trabzan babası” var, “trabzan anası” yok. Vapur iskelelerinin bile babası var, anası yok!..

Bunlar aklıma geldikçe ferahladım. Analardan öç alamıyordum. Kızan Araplara, “babası tuttu!” derler ama, “anası tuttu” demezler. “Baba hindi” kabarır ama, “ana hindi” kabaramaz. Meşhurlarımız (bilgi yelpazesi. com) arasında bile, “Cihad Baban” var, “Cihad Ana” yok!.. Gazeteler arasında da, Akbaba” var, “Akana” yok!..

Artık “ana”lara karşı epeyce büyük bir zafer kazanmıştım. Topuna birden.

Oldukça kuvvetli bir kriz geçirmiştim. Doktoru çağırmışlar. “Vay babam vay!” , “Vay babam vay!” bu doktor “babasının hayrına” gelmez!.. “Vay dokuz babalı” herif vay!..

Ev derseniz “ana, baba günü!” yahu ne üstüme varıyorsunuz?.. Ben de “ana, baba evladıyım!” Ah, rahmetli “babaannem” olsaydı, şimdi beni kucağına alır, bana masal anlatırdı.

Doktor durumumu sordu:

Hiç!.. dedim. Ana, baba sorunu!..

Ne olmuş anaya, babaya?..

Kiminin anası var, babası yok; kiminin babası var, anası yok!..

Doktor çok tuhaf bir adam. Benim acılarımı anlamamış gibi güldü.

Aldırma! Dedi. Senin ananda var, babanda var... “Anasız, babasız” değilsin. Anan, baban olmasaydı sana bir “analık” birde “babalıok” bulurdu.

Uzatmayalım bütün ev halkı doktorla ağız birliği edip;

Rahatsızsın, biraz dinlenmen gerek!..

Diye tutturdular. Önce kabul etmedim. “gitmem ben deli değilim, tımar haneye gitmem!..” diye bas bas bağırdım.

Ama çok yalvardılar. “Anan yahşi, baban yahşi!” diye zorla kandırdılar. Geldik işte.

SON