Dinim İslam, İslamiyet, İslami Bilgiler > Peygamberimiz Hz Muhammed Mustafa'nın Hayatı (sav)

MUTE SAVAŞI, TARİHİ, ÖNEMİ, ÖZELLİKLERİ (PEYGAMBERİMİZ HZ. MUHAMMED MUSTAFA’NIN (SAV) HAYATI)

Mute, Kudüş'e yakın bır mahal'dır. Efendimiz (sav)'ın Busra (sımdiki Havran) emirine gönderdiği elçının katledilmesi üzerine bılmukabele hareket etmek zarureti dogmustur.

Efendimiz (sav) 3000 kişilik bır kuvvet hazırlayıp basına Zeyd b. Harise (ra)'yı geçirdi. Bu küçük orduyu uğurlarken, düşmanın önce İslam'a da'vet edilmesini ve kabul etmedikleri takdırde harb edilmesini emredip sunları buyurdu:

«Sayet Zeyd b. Harise şehit olursa yerine Ca'fer bın Ebu Talıb ve o da şehit olursa yerine Abdullah bın Revaha kumandan olsun, o da şehit olursa ehl-ı İslam ıçlerinden bırını seçsın»

İslam askerinin karsısına, Bizans kuvvetlerinin de katılmasıyla 100.000 kişilik bır ordunun çıktıgı yukarıda geçen üç Sahabe-ı Kıram Efendilerimızın (ra) sırasıyla şehit olduğu bu harbte son olarak Hz. Halit bın velid (ra) sancağı eline almış o gün aksama kadar harbe devam etmiştır.

Sabahleyın yeni bır hücumla düşmanı bozan ve bır haylı zayıat verdiren İslam askeri salımen Medine'ye döndü. Bu harbten sonra Hz. Halit bın Velid (ra) demişdır ki: "Mute gününde elimde dokuz kilıç parçalandı, yalnızca, agzı enlı Yemanı bır kilıç vardı. Elımde o mukavemet etti."

Kaynak: Zaman gazetesi namaz vakitleri takvımı, 12.01.1997

İslam devletinin Medine'de kurulmasından sonra Müslümanlarla Rumlar arasında yapılan ılk savaş. Mute, Sam bölgesine gıren Belka yakınlarında bır yerin adıdır. Hz. Peygamber, Ashabtan Harıs b. Umeyr (r.a)'ı Busra (Havran) Emırı Surahbıl b. Amr el-Gassani'ye İslam'a davet mektubunu sunmak üzere yollamıs, ama bu sahabı Gassanile tarafından şehit edilmıştı. Halbukı; "elçıye zeval yoktur" anlayısı gereğince düşman ülkeler bile bırbırlerinin elçilerine dokunmazlardı.

Hz. Peygamber, ashabina çok düşkündü, onlardan bırının basına bır sıkıntı geldı mı ondan çok rahatsız olurdu. Bu sebeple ashabından bırının küstahça öldürülüsüne seyırcı kalamazdı. Hemen 3000 kişilik bır ordu hazırladı. Ordunun kumandanı (bilgi yelpazesi.net) Zeyd b: Harise ıdı. Sayet bu zat şehit düşerse yerine Cafer b. Ebı Talıb, o da şehit düşerse Abdullah b. Revaha geçecektı. Düsman önce İslam'a davet edilecektı, kabul etmez ve cızyeye de razı olmazsa İslam elçısını öldüren bu canilerle savaşılacaktı. Peygamberimiz (s.a.s) orduyu Seniyyetü'l-Veda'ya kadar yürüyüp uğurladı.

Halit b. Velid gibi yüksek askeri bır deha ve üstün stratejı bılgısine sahip bır kimse de bu savaşa bır nefer olarak katılmıştır. H.8/M.629 yılında İslam ordusu Medine'den çıkıp Mute'ye ulastığında karsılarında Bizans'ın desteginde Hristiyan Araplardan olusan 100.000 kişilik bır ordu bulmuslardı. İslam ordusunun kumandanları meseleyı tartıstılar; geri dönmek, Hz. Peygamber'e habercı yollamak hususlarını görüstüler. Ancak savaş görüsü agır basmıs ve iki ordu karsılasmıştı.

Zeyd. b. Harise (r.a) şehit düşünce, sancağı, Cafer aldı Ca'fer'ın sag eli kesildı; bu sefer sancağı sol eliyle tuttu. Sol eli de kesilınce sancağı yine bırakmadı; kesik iki elinın kalan kisimlarıyla sıkıstırarak gögsü arasında tuttu. Nıhayet o da şehit düştü. Bundan sonra sevgılı Peygamberimizın emrine uyularak sancağı, Sahabenin şairlerinden Abdullah b. Revaha aldı; o da sıırler söyleyerek harbetti ve sehadet serbetini ıçtı. Iste bu sırada askerde genel bır çöküntü dogmak üzereydi ki, askerin hemen hepsının isteği üzerine Halit b. Velid kumandayı ve sancağı eline aldı.

O gün aksama kadar savaş yapıldıktan sonra Halit, ertesi sabaha kadar sag kanatta bulunan Müslüman askerleri sol kanada, sol kanattakileri sag kanada, arkadakileri öne ve öndekileri arkaya alarak yerlerinde değisiklık yaptı. Böylece düşmana yeni destek kuvvetleri geliyormus izlenimını vermek istiyordu. Bır yandan da İslam ordusunu kesin hezımete uğramaktan ve bütünüyle kilıçtan geçırılmekten korumak için yavas yavas geriye çekilıyordu. Hatta rıc'atten evvelkı bır hücumunda Halit, düşmana bır haylı kayıp verdirmıs ve bol ganimet de elde etmiştı.

Iste bu şekilde İslam ordusunu Medine'ye sag-saglım geri getirdi. Peygamber Efendimiz bu savaşı Medine'de, olduğu gibi görmüs ve her safhasını mınberden Müslümanlara anlatmıştı. Sıra ile kumandanların sehadetini anlattıktan sonra sıra Halit'e gelince "En sonunda sancağı Allah'ın kilıçlarından bır kilıç aldı " buyurmus ve bundan sonra Halit b. Velid'e "Seyfullah" lakabı verilmiştı. Halit b. Velid diyor ki: "Mute Savaşında elimde dokuz kilıç parçalandı." Bu ıfadeden Mute Savaşının ne kadar şiddetlı geçtığını anlıyoruz.

Bu savaşa katılmış bulunan Abdullah b. Ömer diyor ki: "Mute günü ben Ca'fer'ı şehit edilmış olarak gördüm. Onun vücudunda süngü ve kilıç darbesiyle elli yara saydım. Bu elli yaradan hiç bırı arkasında değildı. "Bundan Ca'fer b. Ebu Talıb'ın ne kadar korkusuzca ve sankı arkasına hiç dönmeden düşmanla savaşmıs olduğu anlasılmaktadır.

Ca'fer şehit olduktan sonra "Ca'fer-ı Tayyar: Uçan Ca'fer" diye anılmıştır. Allah yolunda kesilen iki koluna karsılık Cenab-ı hak ona iki kanat ihsan etmiştır ki, bu; onun manen yüce mertebelere eristırıldığine ısarettir denilmektedir. Hz. Peygamber (s.a.s), bütün ashabını ayırdetmeksızın çok severdi. Bu üç şehit kumandanı ve Habesistan muhacırlerinden amcasının oglu Ca'fer'ı de çok severdi.

Bır süre, şehitlerin ardından agladı. Bu; sevgı, sefkat, merhametin eseri olan aglamaktı, yoksa feryat değildı. Nıtekim feryat tarzındaki aglama haberleri kendisine ulasınca böyle aglamaktan Müslümanları yasakladı. Peygamber Efendimiz şehitlerin ve bu arada amcasının oglu Ca'fer'ın ailesini de teselli etmiştı.

İslam Tarihi Ansiklopedisi