Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Belirli Gün Ve Haftalar İle İlgili Tüm Belgeler > Kanser Haftası İle İlgili Tüm Belgeler

BEN KANSERMİŞİM ANNE (NİSANIN İLK HAFTASI KANSER HAFTASI, KANSERLE SAVAŞ HAFTASI İLE İLGİLİ ŞİİRLER, YAZILAR)

Şimdi bir hastane odasındayım anne,

Yapayalnız! tek başına, kimsesiz…

Kahkaha seslerim beni terk ettiler anne,

Şimdi hıçkırık, kuru öksürük, sessiz ağlama sesleriyle dost oldum.

Geçenlerde tesadüfen aynaya baktım da!

O şen, şakrak hallerimden eser kalmamış.

Gözyaşlarım bile kurudu, şimdi kan ağlıyorum anne,

Hani kestirmeye kıyamadığın, belik belik örüp okşadığın saçlarım vardı ya,

Onlar bile bir bir döküldüler, beni terk eylediler anne!

Güzel sesli, balıketli kızım diye severdin ya beni,

Kurudum!

Solmuş, yıkılmış, terkedilmiş, sessiz bir viraneyim.

Vücudum mor benekler ve şişliklerle doldu anne!

Yediğim o lezzetli aşure ve sarmaların yerini,

Genzimi yakan acı ilaç tatları aldı anne!

Sere serpe uyumama kızardın ya,

Şimdi kedi yavrusu kadar büklüm büklümün,

Ağrıdan uyuyamıyorum anne!

Küçüldükçe küçüldüm, küçüldükçe küçüldüm,

Hala inanamıyorum anne!

Büyüdükçe olgunlaşırsın demiştin ya!

Ben birden olgunlaştım anne,

İnan inan anne, ben olgunlaştım,

Genç yaşta yaşlanmanın hüznü ile yoğruldum.

Yaşam artık bana gülümsemiyor anne,

Ben ona gülümsüyorum beni bırakma diye,

O tek tek tüm umut ışıklarımı söndürüyor anne.

İçim çok kötü oluyor (bilgi yelpazesi.net) ,

Gözlerim seni hatırladıkça nemleniyor anne,

Tüm amaçlarımı maziye attım,

Dost bildiklerimi benden önce gömdüm toprağa,

Tek korkum; ya beni senin yanına gömmezlerse?

Sende kanserden ölmüştün ya!

Dünyam yıkılmıştı, yaşam bağlarım kopmuştu.

Şimdi bende kansermişim anne!

Var ama yok gibi bir şeyim, yaşayan ölü gibiyim.

Hala inanamıyorum anne!

Ben kansermişim anne!

Artık bedenime söz geçiremiyorum,

Beynim bana isyan ediyor anne.

Dizlerimin bağı çözüldü, yürüyemiyorum,

İnsanların acıyarak bakışlarında her gün binlerce kez ölüyorum anne,

Ben beni kaybettim, kaybettim anne!

O eski beni arıyorum, arıyorum,

YOK! YOK! YOK!

Yataklara bağımlı kaldım anne.

Her şey önemini yitirdi,

Tüm ışıkları söndürün, güneşin yüzüne kalın perdeler çekin,

Gülen yüzler görmek istemiyorum!

Yaşamak bittimi benim için anne,

Yine içim dışıma çıkıyor,

Kan kusuyorum!

Kan kusuyorum!

Bilirsin ya anne, beni kan tutardı!

Artık aşina oldum kan ve kokusuna,

Yine yine bir tuhaf oluyorum anne,

Ellerim seni arıyor,

Bu zor günlerimde yanımda mısın?

Ne olurdu anne son kez başımı dizlerine koyup uyusaydım!

Ah anne Ah!

Ama kanser aldı seni benden,

Beni de benden alacak yakında anne,

Hala inanamıyorum!

Hala İnanamıyorum!

Ben kansermişim anne!

Gülbahtiyar Doğaner