eğitim öğretim ile ilgili belgeler > Hikayelerden Seçmeler, Öyküler, Kısa Hikayeler

Arzu ile Kamber Hikâyesi

Arzu ile Kamber hikâyesi, Türk edebiyatının aşk temasını işleyen en etkileyici halk hikâyelerinden biridir. Bu hikâye özellikle Azerbaycan, Kilis ve Irak Türkmen bölgelerinde kuşaktan kuşağa aktarılan bir başyapıttır. Hikâye, içinde barındırdığı dokunaklı aşk hikâyesiyle ön plâna çıkar ve özellikle Kamber'in başından geçen olaylar dikkat çeker. Bu eser, Fuzuli'nin ünlü mesnevisi "Leyla ile Mecnun" ile birçok benzerlik taşır.

Arzu ile Kamber, doğdukları günden itibaren beşik kertmesi olarak büyürler. Ancak hayat Kamber’e pek de adil davranmaz; küçük yaşta anne ve babasını kaybeder ve hem öksüz hem de yetim kalır.

Kamber'in durumuna acıyan amcası, onu himayesine alır ve böylece Kamber, Arzu ile aynı evde büyümeye başlar. Bu iki genç zamanla birbirlerine güçlü bir bağla bağlanırlar. Bu bağ, eğitimlerine odaklanmalarını engeller ve sonunda okula devam etmeleri mümkün olmaz. Arzu eve dönerken Kamber ise çobanlık yapmaya başlar ve bu nedenle birbirlerini göremez hâle gelirler.

Bir gün Arzu, su testisiyle pınar başına gider ve uzun bir aradan sonra Kamber'i görür. Kamber artık güçlü ve yakışıklı bir genç olmuştur ve Arzu onu gördüğünde büyük bir heyecanla dolup taşar. Ancak bu görüşme, Arzu'nun aceleyle oradan uzaklaşmasıyla son bulur. Ancak Arzu, kertme bileziğini pınarın başında unutur.

Annenin Arzu ve Kamber’i Ayırması

İki genç, beşik kertmesi olmalarına rağmen yengesi Kamber'i bir türlü sevemez. Bu nedenle kızlarını ona vermeyi düşünmezler. Ancak Arzu'nun bileziği pınar başında unutulunca işler karışır. Kız, kaybolan bileziği aramak için dışarı çıktığında Kamber ile karşılaşır. Şans eseri, Kamber kayıp bileziği bulmuştur.

Pınar başında buluşan iki sevgili, birbirine sarılır ve özlem giderir. Ancak bu durum, kızın annesini endişelendirir. Annesi, gençleri ayırmak için çeşitli hileler düşünmeye başlar. İlk olarak ikinci dereceden akraba yaparak evlenmelerini engellemeyi düşünür ancak bu plân işe yaramaz. Ardından Kamber'in yemeğine zehir koymayı dener, onu öldürmeye teşebbüs eder.

Bir süre sonra zengin bir tüccarın oğlu Arzu'ya talip olur. Arzu'nun anne ve babası bu evliliği onaylar. Ancak Kamber, bu duruma boyun eğmez. Hükümdara başvurarak yardım talep eder. Hükümdar, Kamber'in derin sevgisini anlar ve ona silahlı askerler verir. Ancak yengesi, Kamber'i engellemek için yaşlı bir kadından yardım ister. Yaşlı kadın, bir hile plânlar. Kamber'in karşısına çıkar ve ona Arzu'nun öldüğünü söyler. Arzu'nun öldüğünü düşünen Kamber, feryat eder. Bu nedenle emrindeki askerleri geri çevirir.

Arzu’nun Düğünü

Arzu'nun ölü olduğunu sanan Kamber, geri döndüğünde kendisine söylenenlerin yalan olduğunu anladı. Arzu, istemediği bir evliliğe zorlanıyordu ve elinden hiçbir şey gelmiyordu.

Gelinin süslenmesine yardım etmeye gelenler, Kamber'in beddualarıyla karşılaştı ve talihsiz olaylara maruz kaldılar. Gelinin süslemesine yardım eden kadının parmakları dökülmeye başladı. Aynı işi yapmaya çalışan başka bir kadının evi, eşi ve çocukları üzerine yıkıldı. Bu olayların ardından kimse Arzu'yu düğüne hazırlamak istemedi. Anlaşma gereği, Arzu'yu sadece Kamber süsleyebilir ve her bir elbiseyi giydirdiğinde bir öpücük alabilirdi. Gelin ata bindirilip damat evine götürülürken Kamber beddua etmeye devam etti. Sonunda gelini taşıyan atın beli kırıldı. At değiştirilse de yeni at da hemen öldü. Artık gelini kendi atıyla Kamber taşıyacaktı ama bu sefer de at, Kamber'in ayağını ezdi ve kanlar içinde kaldı. Kamber yürüyemez hâle geldi. Bu duruma kızan damadın babası onu kırbaçlattı. Kamber, bitkin bir hâlde düğün evinin yanına kadar gelebildi. Arzu da nihayet düğün evine ulaştı.

Kamber, hiçbir şey yapamayacağını anlayınca son bir beddua etti. Ve ne yazık ki düğün gecesi damat öldü. Ancak tüccar, her ölen oğlunun ardından Arzu'yu başka bir oğluyla evlendirmek istedi. Arzu ile evlenmek isteyen kırk oğlu da bir bir öldü. Oğullarını kaybeden tüccar, büyük bir öfkeyle bu sefer Arzu ile kendisi evlendi. Ancak 40 gün yas tutmak istediği için Arzu ile ayrı odalarda kaldılar.

Bu süre zarfında Arzu, evin arkasındaki nehir kenarında perişan hâlde olan Kamber'i gördü. Onu tanıyamadı ancak Kamber, Arzu'yu hemen tanıdı. Onunla konuşmak istedi ama bir türlü başaramadı.

Arzu ve Kamber’in Ölümü

Kamber'in hüzünden kahrolup kendisini nehre bıraktığı an, yaşadığı trajik hikâyenin sonuydu. Nehrin akıntısına karşı savaşırken suyun üstüne doğru çıkmayı başardı. Bu sırada  Arzu, uzaktan onu fark etti. Umutsuzca Hızır'a dua etti ve dua, mucizevî bir şekilde yanıt buldu. Hızır, Kamber'i ölümden kurtardı. Ancak bu yaşam savaşı onu çok bitkin düşürdü. Kısa bir süre sonra sevgilisi Arzu'nun dizlerinin üzerindeyken Kamber hayata gözlerini yumdu.

Arzu, Kamber'in ölümünü kaldıramadı ve içindeki acıya daha fazla dayanamayarak kendi canına kıydı. Bu trajik olaya tanıklık eden arabozan kocakarı, derhal tüccara haberi iletti. Tüccar, öfkeyle bu durumu öğrenir öğrenmez, kocakarıyı öldürdü. Kocakarının kanı, Arzu ve Kamber'in birbirine sıkıca sarıldığı bedenlerine sıçradı.

Bu iki sevgiliye bulaşan kan, onların mezarlarının arasında büyüyen bir dikenin sebebini oluşturdu. Bu diken, ne kadar kesilmeye çalışılsa da her yıl yeniden boy verdi. Hem bu dünyada hem de ahirette, sevgililerin buluşmasını engelledi. Bu nedenle Kamber ve Arzu'nun sonsuz aşkları, ölüm sonrası bile birbirlerine kavuşamamanın hüznünü taşıdı.

Arzu ile Kamber hikâyesi; aşk, kayıp, ayrılık ve yeniden buluşma temalarını işleyerek okuyucularına duygusal bir deneyim sunar. Bu hikâye, Türk edebiyatının zengin mirasının önemli bir parçasıdır ve aşkın gücünün önemini vurgular.

>>>TIKLAYIN<<<

“EĞİTİM ÖĞRETİM İLE İLGİLİ BELGELER ”
SAYFASINA GERİ DÖNMEK İÇİN

>>>TIKLAYIN<<<