eğitim öğretim ile ilgili belgeler > Hikayelerden Seçmeler, Öyküler, Kısa Hikayeler

Halil İbrahim Türküsü Hikâyesi

Halil İbrahim'in hayat hikâyesi sadece Ordu yöresine ait bir türküyle değil, aynı zamanda insanın içindeki direnişi ve sevgiyi temsil eden destan gibi bir öyküdür. 1931 yılında Fatsa'da doğan bu dürüst, temiz ve iyi yürekli adamın yaşamı, zorluklarla dolu bir romanın sayfalarını andırır.

Halil İbrahim, gramafon tamiri yaptığı dükkânında sadece saatlere değil, aynı zamanda insanlara da zaman ayırır. Onun dürüstlüğü ve özeni, çevresindeki herkes tarafından takdir edilir. Giyimine özen gösterir ve ayakkabılarına bile boyasız asla giymez. Her zaman en iyisini yapma arzusu, onun karakterinin bir yansıması gibidir. İşe gidip gelirken üzerinden dal köprüsü geçen o güzel ırmağı her gün görür. Bir gün köprüde karşılaştığı kız, gönlünü çalar. Bu kız, Çolağın Ahmet'in kızıdır. Evlenirler ve iki güzel çocukları olur. Aileleri ve çocuklarıyla mutlu bir hayat sürerlerken Halil İbrahim'i askere çağırırlar.

Halil İbrahim, ailesinden ayrılmak istemez ancak vatan görevini yerine getirmek zorundadır. Ancak askerlik hayatı pek de düşlediği gibi başlamaz. Art niyetli arkadaşlarının ona gönderdikleri mektupta, babasının karısını başka birine sattığını söyler ve ağanın topraklarını gasp ettiğini iddia ederler. Bu haberler üzerine Halil İbrahim kaçar ve Fatsa'ya döner. İlk iş olarak ağayı arar ve hesap sorar ancak asker kaçağı olarak yakalanır ve acımasızca dövülür. Başına aldığı darbe, onun hayatını değiştirir.

Askerlik sonrası Fatsa'ya dönen Halil İbrahim, dükkânını kapatır ve evde çalışmaya başlar. Artık yanından silahını ayırmaz, gece gündüz dışarı çıkmaktan kaçınır. Ancak arada sırada Cemal Dayı'yı ziyaret eder. Karısının ve çocuklarının başına gelenleri öğrendikten sonra daha da içine kapanır ve günlerini gramafonun melankolik sesleri eşliğinde geçirir.

1980 yılına gelindiğinde köyünde gerçekleşen operasyon sonucu evi yakılır. Bu nedenle ormanda yaşamak zorunda kalır ancak yağmur ve zorlu koşullara dayanamayarak Dursun Dayı'nın samanlığına sığınır.

Aynı gece teröristler, bir öğretmenin hayatına son vererek kaçtılar. Askerler, bu korkunç olayın ardından hemen onları yakalamak için seferber oldular. Aramalar sırasında askerler, Dursun Dayı'nın samanlığına ulaştılar. Dursun Dayı, Halil İbrahim'in kim olduğunu öğrenmek isteyen askerlere, kendisinin zararsız biri olduğunu ve herhangi bir tehlike oluşturmadığını açıkladı.

Ancak Halil İbrahim büyük bir korku içindeydi ve panikle oradan kaçmaya çalıştı. Askerler, kaçmaya çalışan Halil İbrahim'i durdurmak amacıyla rastgele ateş açtılar. Maalesef ki ormanın derinliklerine doğru ilerlemeye çalışan Halil İbrahim'i vuran bir asker oldu ve orada hayatını kaybetti.

Cenaze töreni için hazırlıklar yapılırken Halil İbrahim'in oğlu babasını sevmediği için cenazesine ve eşyalarına sahip çıkmak istemedi. Bu nedenle Halil İbrahim, birkaç gönüllü tarafından defnedildi. Bu trajik olayın etkisi altında kalan Dursun Ali Akınet, Halil İbrahim'in anısını yaşatmak ve ona bir vefa borcu olarak duygusal bir türkü bestelemeye karar verdi.

Dursun Ali Akınet, bu türküyü Halil İbrahim'e ve yaşanan acı olaya adadı. Bu dokunaklı türkü, insanların gönlünde Halil İbrahim'in hatırasını canlı tutmak için söylenmeye devam ediyor.

Halil İbrahim Türküsünün Sözleri

Dağda kızıl ot biter

İçinde keklik öter

Eşkıyadan da beter

Uslan be Halil İbrahim

Kıvırcık saçlarına

Kar düşmüş uçlarına

Dağın yamaçlarına

Yaslan be Halil İbrahim

Müfreze dağı sarar

Dağda kaçaklar arar

Geçit vermez kayalar

Hızlan be Halil İbrahim

Kıvırcık saçlarına

Kar düşmüş uçlarına

Dağın yamaçlarına

Yaslan be Halil İbrahim

Derede su durulur

Daldan köprü kurulur

Elli yerinden vurulur

(El yerine vurulur)

Aslan be Halil İbrahim

Kıvırcık saçlarına

Kar düşmüş uçlarına

Dağın yamaçlarına

Yaslan be Halil İbrahim

>>>TIKLAYIN<<<

“EĞİTİM ÖĞRETİM İLE İLGİLİ BELGELER ”
SAYFASINA GERİ DÖNMEK İÇİN

>>>TIKLAYIN<<<