eğitim öğretim ile ilgili belgeler > Hikayelerden Seçmeler, Öyküler, Kısa Hikayeler

Dede Korkut Hikâyelerinden Tepegöz Hikâyesi

Oğuzlar bir gün konaklamak için uygun bir yer bulmuşlardı. Tüm gün boyunca yoğun bir şekilde çalıştıktan sonra saldırı haberini alır almaz hızla toplanıp oradan uzaklaşmak zorunda kaldılar. Ancak bu telaş içinde Aruz Koca'nın küçük oğlunu geride unutmuşlardı. Güvenli bir konaklama noktası bulduklarında Aruz Koca oğlunun eksik olduğunu fark etti. Ancak artık geri dönmek neredeyse imkânsızdı. Aruz Koca'nın oğlu yalnız kalmıştı. Onu bulan aslanlar, onu kendi yavruları gibi beslemek üzere yuvalarına götürdüler. Bir yıl sonra Oğuz beyleri, düşmanlarından kaçtıkları topraklara geri döndüler.

Bir gün Aruz Koca'nın at bakıcısı telaşla beyinin yanına gelerek: "Beyim, ormandaki aslanların arasında bir çocuk var. Aynı aslanlar gibi davranıyor." demiş. Aruz Koca, bu habere hem şaşırmış hem de sevinmişti çünkü bu kaybolan oğlu olabilirdi. Hemen diğer beyleri haberdar etmiş ve birlikte ormana gitmişler. Orada çocuğu bulup alarak obalarına geri dönmüşler. Aruz Koca çok mutlu olmuş çünkü kaybolan çocuk oğluydu. Sofralar kurmuş, şenlikler düzenletmiş. Ancak çocuk, aslanlara alıştığından fırsat bulur bulmaz ormana geri dönmüş. Aruz Koca, oğluyla tekrar tekrar ormana gitmiş ama her seferinde çocuk fırsatını bulup aslanların yanına dönmüş.

Artık başa çıkmanın zor olduğunu gören Aruz Koca, Dede Korkut'u obaya çağırmış. Dede Korkut, çocukla konuşmuş ve ona şöyle demiş: "Ey oğul, sen bir insansın; bir aslan değil! Aslanlarla arkadaşlık edebilirsin ama senin asıl arkadaşların bu obadaki yiğitlerdir. Sen de onlar gibi yiğit bir delikanlı olmalısın." Sonra da eklemiş: "Senin adın Basat olsun. Adını biz koyduk, bahtını Allah açık etsin," diyerek uzaklaşmış.

Günler su gibi akarken yaz mevsimi gelip çatmış ve Oğuzlar yaylaya göç hazırlıklarına başlamışlar. Eşyalarını toplamışlar ve yola düşmüşler. Aralarında Aruz Koca'nın çobanı olan Sarı Çoban da kılâvuzluk yapıyormuş.

Sarı Çoban önde giderken uzun pınarın yanına vardığında perileri görmüş. Perilerden birini zorla başka bir yere götürmüş. Ancak peri kızı en sonunda Sarı Çoban'ın elinden kurtulmuş. Kanatlarını çırparak havalandığında şunları söylemiş: "Bende emanetin var. Bir yıl sonra buraya gelip emanetini al. Şunu da iyi bil ki sen Oğuzların başına büyük bir bela açtın." demiş ve uçup gitmiş. Sarı Çoban, peri kızının sözlerine anlam verememişse de korkmuş. Ancak yapabileceği bir şey yokmuş.

Bir yıl sonra Oğuzlar yine yaylaya gitmeye hazırlanırken Sarı Çoban yine önde gitmiş. Uzun pınarın yanına geldiklerinde peri kızını pınarın başında görmüş. Yanında zarla kaplı yuvarlak bir şey bulunuyormuş. Peri kızı: "Emanetin işte burada, Oğuz iline bu bela yeter de artar." demiş ve hemen kanatlanıp uçmuş.

Sarı çoban, zarla kaplı şeye yaklaştığında yaratığın büyüdüğünü görmüş. Korkuyla geri çekilip oradan hızla uzaklaşmış.

Bayındır Han, Aruz Koca ve yiğitler, pınarın yanına vardıklarında gördükleri yaratığa dokunmuşlar. Bu dokunuşla zar yırtılmış ve içinden insan benzeri bir varlık çıkmış. Ancak bu varlığın kafasının üzerinde yalnızca tek bir gözü varmış. Bayındır Han, bu tek gözlü varlığa "Tepegöz" adını vermiş. Aruz Koca, Tepegöz'ü oğlu Basat ile birlikte büyütmek istediğini Bayındır Han'a ileterek izin almış. Bayındır Han, bu teklifi kabul edip izin vermiş. Tepegöz, Aruz Koca ile birlikte yaşamaya başlamış ve zaman içinde büyümüş. Tepegöz, günde bir kazan sütü içerek hızla büyümüş ancak büyüdükçe daha da sinirli ve çevresine zarar vermeye başlamış. Tepegöz, zamanla hiç kimseyi umursamaz hâle gelmiş ve söz dinlememiş. Oğuzlara verdiği zararlar her geçen gün artmış. Bu duruma dayanamayan beyler, Tepegöz'ü Aruz Koca'ya şikâyete tmişler. Aruz Koca, Tepegöz'ün söz dinlemediğini görünce sonunda onu obadan kovmuş.

Tepegöz, dağlarda bulduğu bir mağaraya yerleşmiş ve burada Peri Annesi tarafından izlenmiş. Peri Annesi, Tepegöz'ün parmağına sihirli bir yüzük takmış. Bu sihirli yüzük, Tepegöz'ü daha güçlü yapmanın yanı sıra kötülüklere karşı koruyacaktı. Bu olaydan sonra Tepegöz, Oğuzlardan intikam almak isteyerek onların yollarına çıkıp zarar vermeye başlamış.

Tepegöze karşı koyan birçok yiğit zarar gördüğünde Oğuzlar bir çözüm bulmak için Dede Korkut'u çağırmışlar. Dede Korkut, obaya gelip Oğuz beylerini dinledikten sonra Tepegöz'ün yaşadığı mağaraya gitmiş. Burada Tepegöz'e: "Oğuz seni besledi ve büyüttü. Neden onlara zarar veriyorsun?" demiş ve pazarlık yapmış. Tepegöz, Dede Korkut'a her gün kendisine 60 adam verilmesini istemiş ancak Dede Korkut onun yerine ona 500 koyun ve birkaç hizmetçi vermeyi başarmış. Tepegöz'ün istekleri Oğuzları oldukça etkilemişti. Bir süre bu şekilde devam eden Oğuzlar, çok değerli koyunlarını ona göndermekten bıkmışlardı. Tüm bu olaylar gerçekleşirken Basat, uzaklarda cesurca düşmanlarıyla savaşırken buluyor kendisini. Savaşı kazandıktan sonra Obaya dönüşünde Oğuz halkının Tepegöz yüzünden çektiği acılara dair bilgi sahibi oluyor ve bu zorlu düşmanla yüzleşmeye karar veriyor. Beylerle bir araya gelerek Tepegöz'ün karşısına çıkmak için hızla harekete geçeceğini açıklıyor. Ancak Aruz Koca, Basat'ın gitmesini engellemek için büyük bir çaba harcıyor. Ne var ki Basat durmayı asla düşünmüyor ve atına atlayarak Tepegöz'ün bulunduğu yere doğru ilerliyor.

Basat sessizce Tepegöz'e yaklaşmış. Tepegöz, son görüldüğünde daha da devasa bir varlık hâline gelmiş durumdaydı. Basat, bir kaya arkasına saklanarak yayını okuyla birlikte hazırlamış ve hedef almış. Okunu göğsüne doğru göndermiş ancak Tepegöz'ün derisi o kadar sertmiş ki ok, saplanmamış bile.

Tepegöz, hızla etrafını tarayarak oku atanı bulmaya çalışmış ve Basat'ı kaya arkasında görmüş. Onu hemen yakalayarak ellerini bağlamış ve mağarasına götürmüş.

Ancak bağlı olmak Basat’ı durdurmamış. İplerden kurtulduğunda hemen hizmetçilere dönerek Tepegöz'ün en savunmasız noktasının ne olduğunu sormuş. Hizmetçiler, Tepegöz'ün en hassas noktasının gözü olduğunu söylemişler.

Bu bilgiye dayanarak Basat, tekrar okunu çıkarmış ve bu sefer hedefini Tepegöz'ün gözü olarak belirlemiş. Ok, hedefine saplanmış ve Tepegöz artık görmemeye başlamış. Her yöne saldırıyor, ancak düşmanının nerede olduğunu bir türlü bilmiyormuş. Sonunda mağaranın girişine gidip orada oturmuş, amacı ise Basat'ın mağaradan çıkmasını önlemekmiş.

Basat için mağaradan çıkma umudu tükenmek üzereydi. Uzun bir süre mağaranın karanlığında beklemiş olan Tepegöz, Basat'ı bulamamanın verdiği hayal kırıklığıyla içten içe acı çekiyordu. Bu durumda, son bir umutla Basat'ı kandırmayı düşündü. Ancak Basat, sağlam karakteri ve dikkatli zekâsıyla Tepegöz'ün tuzaklarına düşmedi ve onun oyununa gelmedi.

Tepegöz, tüm hileleri denedikten sonra başarısızlığa uğradığını kabul ederek sonunda pişmanlıkla Basat'a yaklaştı ve af dilemek için eğildi. Ancak Basat, Oğuz iline büyük zararlar veren bu devi affetmek istemedi. Onunla mücadeleye devam etti ve Tepegöz'ü mağlup ederek onun gücünü tamamen yok etti. Obaya dönen Basat, zafer haberini Oğuz beyine ulaştırdı. Oğuz beyi, bu iyi haberi duyunca büyük bir sevinç yaşadı ve hemen Dede Korkut'u obaya çağırdı.

Obaya gelen Dede Korkut, Oğuz'u bu büyük tehlikeden kurtaran yiğit Basat için dualar etti ve övgülerini sıraladı: "Düşmanla cesurca mücadele ettin, Oğuz'u ve beylerini büyük bir felaketten kurtardın. Tanrı, Basat'ın yüzünü aydınlatsın. Ölüm geldiğinde bile onu imandan ayırmasın. O, gerçek bir yiğittir." dedi.

>>>TIKLAYIN<<<

“EĞİTİM ÖĞRETİM İLE İLGİLİ BELGELER ”
SAYFASINA GERİ DÖNMEK İÇİN

>>>TIKLAYIN<<<