Eğitim Öğretim İle İlgili Tüm Belgeler > Kitap Özetleri > Roman Özetleri

BEYAZ GEMİ ÖZET (2) KİTAP ÖZETİ ROMAN ÖZETİ

Kitabın Yazarı: Cengiz Aytmatov

Kitabın Konusu, Açıklaması:

Annesi ve babası tarafından küçük yaşta dedesinin yanına bırakılmış bir çocuğun hayal dünyası ve babasına ulaşma isteği anlatılmaktadır.

Kitabın Özeti:

Kırgızistan(SSCB)

San Taş Vadisi, boğazların, yamaçların arasında ormana doğru uzanan bir bölgedir. Hemen yakınında Isık Gölü vardır. Vadide, orman koruculuğu yapan üç aile oturmaktadır. Orozkul ve karısı Bekey, Gülcemal ve kocası Seydahmet, Mümin Dede, nene ve onlarla beraber henüz yedi yaşına yeni girmiş küçük bir erkek çocuğu. Mümin Dede’nin her işe koşan, kimseye itiraz etmeyen bir kişiliği vardır. Çok iyi huylu olmasından dolayı çevresindekiler tarafından pek sayılmamaktadır. İlk karısı ölmüş ve tekrar evlenmiştir. Kendisi Buğu aşiretindendir, bununla övünmektedir. Torununa anlattığı bir efsane vardır:

Efsaneye göre, çok eskilerden Yenisey kıyılarında yaşamakta olan kabileler varmış. Bunlar birbirleriyle savaşırlarmış. Bunlardan birisi olan Kırgızlar çok iyi savaşçı olmalarına rağmen birgün haince katledilmişler. Sadece küçük bir kız ve erkek çocuk canlı olarak kurtulmuş. Daha sonra çocuklar ölmek üzere iken bir buğu(maral, geyik) onları kurtarmış ve çok uzak diyarlara (Işık Gölü civarı) götürmüş. Bu iki çocuktan yeni bir kabile oluşmuş ve kendilerini buğu olarak adlandırmışlardır.

Bu nedenle, Maral Ana’nın dede ve çocuk için kutsal bir değeri vardır.

Çocuğun okul çağı geldiği için dedesi ona güzel bir okul çantası almıştır. Okul çok uzak olduğu için dedsi onu hergün atıyla okula götürüp getirmektedir. Çocuğun annesi ve babası ayrılmışlar ayrıca vadiden şehre gitmişlerdir. Annesi Mümin’in küçük kızıdır. Büyük kızı Bekey’dir.

Seydahmet söz dinler bir adamdır. Hiçbir şeye karışmayan, kimseyle tartışmayan bir kişiliği vardır. Güçlü kuvvetli olsada tembel bir insandır. Orozkul korucularının amiridir ve maaşlarını O’ndan almaktadırlar. Bu nedenle üç ailenin ipleri de Orozkul’un elindedir. Orozkul bunu çok iyi bilmekte ve çoğu zaman bunu kötüye kullanmaktadır. Yaylaya çıkmış olan koyun ve yılkıların çobanları ona sık sık ziyafet vermektedir. Bu nedenle bir çok kişiyi tanımaktadır ama bunlar çıkara dayalı dostluklardır. Çünkü, ovada ev kurmak isteyenlerden ağaca ihtiyacı olan gider ve ondan almaktadırlar.

Orozkul iyi bir insan değildir. İçki içtiği zaman çocuğu olmadığı için karısı Bekey’i çok ağır döver, dengesiz bir insana dönüşmektedir. Ailede, çocuk, dedesi hariç pek fazla sevilmemektedir. O’nun varlığından, yokluğundan çoğu zaman haberleri bile yoktur. Çocuk da onlara aldırış etmemektedir zaten. Sadece dedesine üzülmektedir. Çünkü, diğerleri O’na saygı göstermemektedir. Özellikle Orozkul O yokmuş gibi davranmakta, çoğu zaman da azarlamaktadır.

Çocuğun içinde kendine ait bir dünyası vardır. O’na göre nehir kenarındaki büyük kayaların kimisi tak kimisi kurttur. Dedesi yüzebilmesi için küçük bir gölet yapmıştır. Fırsat bulduğunda oraya gitmektedir. İki arkadaşı, can dostu vardır.

Birisi dedesinin ona aldığı çanta ve diğeride dürbünüdür. Onlarla konuşup, onlarla sohbet etmektedir. Dürbünüyle dağları, ovaları, ormanı, gölü gözetlemeyi sevmektedir. Ama en çok beyaz gemiye ilgi duymaktadır. Hani şu gölde dolaşan, babasının çalıştığı gemiye. O öyle düşünür ve buna inanmaktadır. . Birgün balık olup o gemiye gideceğini hayal etmektedir. Dedesi Maral efsanesini O’na da anlatmıştır. Ama dede ve çocuk haricinde diğerleri bu efsaneye aldırış etmemektedirler.

Günler geçip gitmektedir. Orozkul içince kudurur ortalığı darmadağın eder, herkesin huzurunu kaçırırdı. Gene birisine ağaç sözü vermiştir. Ağacı kesmişlerdi ama onu ormandan getirmek hiçte kolay değildir. Mümin dede arkada, Orozkul (bilgi yelpazesi.net) önde ilerlemektedir. Ağaç bir an için kontrolden çıkar ve biraz yuvarlanır. O sırada Mümin yıllardır bölgede görülmeyen Maralları görür.

Geri döndüklerine inanır. Hava soğuktur ve ağacın yola indirilmesi gerekmektedir. Çünkü, sahipleri akşama almaya gelecektir. Ama ağacı nehirden geçirirken ağaç sıkışır ve onu oradan çıkaramazlar. Ağacı alacak adamalar akşam olunca gelmişlerdir. Orozkul onları kendi evinde misafir eder. Sabaha hep birlikteağacı çıkarmaya giderler. Bu işi yaparlarken Maralları görürler. Yabancılardan biri avlanmayı teklif edince, Orozkul bunu kabul eder. Mümin dede ava engel olmak istemesine rağmen kimseye söz geçiremez.

Maralları, bir kaç gün önce çocuk da görmüş ve bir sürü de hayal kurmuştur.

Hava bu zamanlarda biraz kötüdür ve çocuğu da etkilemiştir. Çocuk evde yatmaktadır. Bir süre sonra dışarıdan gelen ayak sesleriyle uyanır. Bunun üzerine ayağa kalkar ve dışarıya çıkar. Evin önünde büyük bir ateş yakılmıştır. Avladıkları hayvanı parçalamaktadırlar. Çocuk hariç hepsi sarhoştur. Çocuk gördüklerine çok şaşırır. Aklından, ’Yerde boylu boyunca uzanan Maral Ana değil mi?’diye geçirir. Cevabı evettir.

Dışarıdaki işleri bittikten sonra ziyafet için Orozkul’un evine giderler. Kimsenin çocuğa aldırış ettiği yoktur. O usulca nehire doğru yürümeye başlamıştır bile. Artık karar vermişti bu böyle olmayacaktı, babasının yanına gidecekti. Kendini bir balık edasıyla nehirin azgın sularına bırakır, Beyaz Gemiye ulaşacağını umarak, ’Merhaba Beyaz Gemi ben geldim!’.

Kitabın Ana Fikri, Ana Düşüncesi:

İnsanoğlu iyi için kendisiyle dahi olsa her zaman savaşa hazır olmalıdır.

>>>TIKLAYIN<<<

“KİTAP ÖZETLERİ ”
SAYFASINI GÖRMEK İSTERSENİZ

>>>TIKLAYIN<<<

“EĞİTİM ÖĞRETİM İLE İLGİLİ BELGELER ” SAYFASINA GERİ DÖNMEK İÇİN

>>>TIKLAYIN<<<

EKLEMEK İSTEDİKLERİNİZ VARSA AŞAĞIDAKİ "Yorum Yaz" kısmına ekleyebilirsiniz.