Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Kitap Özetleri > Roman Özetleri

ŞEREFİ İÇİN ÖLENLER ÖZET KİTAP ÖZETİ ROMAN ÖZETİ

Yazarı: Kemalettin TUĞCU

Özeti

Kırklareli’de bir kulede görev yapan askerler lambanın başında mektup yazıyorlardı. Er Mustafa, çavuşun isteği üzerine başından geçenleri anlatmaya başladı. Bu sırada nöbetçi Ali İhsan’ın sesi duyuldu. Ali İhsan kule önünde iki karartı gördü. Bunları casus sandı. Fakat bu karartılardan biri kulede posta eri olan Fatsalı Ahmet diğeri ise Ahmet’in postadan dönerken karşılaştığı bir kaçaktı.

Kaçak, Bulgaristan’dan kaçan bir Türk ve isminin Celal olduğunu söyledi. Ahmet onu kuleye getirdi. Kulede ilk önce yemek yedirdiler. Sonra da onun anlattıklarının gerçek olup olmadığını anlamak için sabaha kadar onu dinlediler.

Celal’in babasının büyük bir çiftliği vardı. Bu çiftlikte çalışan bir Bulgar genci askerden kaçıp Celalere sığındı. Celal’in babası da onu Almanlar’a teslim etmedi. Daha sonra bu genç bu aileyi tehlikeye sokmamamk için kaçtı. Ruslar çiftliği ellerinden aldı. Celal’i de genç olduğu için yol inşaatına götürdüler. Celal ailesinden bir daha haber alamadı. Celal yol inşaatında çalışırken oradan Türkiye’ye kaçmak için yola çıktı.

Bir panayırda kumar oynatan bir adam gördü. Bu adam, askerden kaçıp Celallerin evine sığınan o Bulgar gençti. O da Celal’i tanımıştı. Onunla konuştu ve ona yardım etti. Kendi bulunduğu cemiyete onu da soktu. Eline ikisi kırmızı., biri beyaz (bilgi yelpazesi. com) olan fasulyeler verdi. Bunlar teşkilatta bulunanlar için bir parolaydı. Celal de sonra Bulgar gençle birlikte geziyordu. Kilisede yemek yiyor ve büyük bir salonda bir sürü insanla birlikte yatıyordu. Celal’in bu teşkilatta adı Dimo idi.

Celal bir süre sonra tek başına gezmeye başladı. Bu sırada Türke benzeyen bir hasta gördü. Onu da alıp teşkilata götürdü. Teşkilat onu da kabul etti. Daha sonra kiliseye baskın yapıldı. Cemiyetin reisleri onları ihbar edenin Türke benzeyen asta adam olduğunu söylediler. Celal ise bu durumda kendisini suçlu hissetti. Bu şekilde şerefini kurtarmalıydı. Mahkeme günü Celal ve hasta adam aynı kelepçeye bağlanmışlardı. Celal mahkeme binasının penceresinden baktı. Kendini aşağı atınca hasta adamda Celalle aynı kelepçede olduğu için düşecekti.” Şerefim için” diyerek kendini pencereden attı, onun da arkasından yuvarlandığını gördü.

Konusu

Türklerin şerefinden hayatları pahasına bile olsa asla vazgeçmediklerinden söz ediliyor.

Ana Fikri

Yapılan iyiliklerin hiçbir zaman karşılıksız kalmadığı ve insanların şereflerinin her şeyden önemli olduğu anlatılmak istenmiştir.

>>>TIKLAYIN<<<

“KİTAP ÖZETLERİ ”
SAYFASINI GÖRMEK İSTERSENİZ

>>>TIKLAYIN<<<

“EĞİTİM ÖĞRETİM İLE İLGİLİ BELGELER ” SAYFASINA GERİ DÖNMEK İÇİN

>>>TIKLAYIN<<<

EKLEMEK İSTEDİKLERİNİZ VARSA AŞAĞIDAKİ "Yorum Yaz" kısmına ekleyebilirsiniz.