Eğitim Öğretim İle İlgili Yazılar, Çalışmalar, Belgeler > Şiir Koleksiyonu, Şiir Antolojisi > Mehmet Akif Ersoy’un Şiirlerinden Seçmeler, Safahat Şiirleri

HASBİHAL ŞİİRİ (SAFAHAT ŞİİRLERİ) (MEHMET AKİF ERSOYUN ŞİİRLERİNDEN SEÇMELER)

Ey bülbül-i ter-zeban-ı irfan,

Dem-beste nevalarınla vicdan.

Hem-safvet-i ruh olan o avaz

Oldukça harim-i canda dem-saz,

Pamalim olur bütün avalim;

Lahuta kadar çıkar hayalim.

Eşvakıma dar gelir de eb'ad,

Eyler fikrim fezalar icad!

Ey nur-i mübini Kibriya'nın,

Sinem olamaz mı asümanin?

Gökler mi bütün karargahın?

Hiç yerlere uğramaz mı rahın?

Ey tair-i naz-ı sidre-Pervaz,

Kalbimde olaydın aşiyan-saz;

Bir başka terane guş ederdin,

Ruhum gibi sen de cuş  ederdin.

Yadımda duran neşaidinden

Daim cezebat içindeyim ben.

Verdikçe deruna vecd o aheng.

Dünya nazarımda teng olur teng!

Azadesi büsbütün kuyudun,

Bir şi'r-i Sema-zemin sürüdün!

Bir şi'r-i revan ki: Cuy-i cari

Feyziyle bahar-ı ömre sari.

Bir nağme ki: Ruhtur, ledündür;

Kur'an gibi rasihin içindir.

Bir nale ki: Şevk-suz-i idrak

Havlinde nida-yı "ma-arafnak!"

Ey şair-i razdan-ı mülhem,

Ben razına olmasam da mahrem,

Hayran-ı Kemalinim Beyanın

Guya  ki hitabıdır Huda 'nın!

Ey subh-i ezel cebin-i safı,

Envarının olmaz inkişafı.

Yelda-yı adem cihanı alsa,

Eşbah bütün zalama dalsa,

Hala görünür o ruhü'l-ervah

Bir cevv-i münir içinde sebbah!

Ey safha-i vechi ayet-i nur,

Cebhende meal-i kevn mestur;

Çeşminde ziya-yı sermediyyet;

Sönmez ebedi sirac-ı kudret.

Lahut ile aşina nigahın,

Ecram şühud-i intibahın!

Her dem lemean eder o merdüm,

Mihrakı da zahirat-ı encüm!

Her subh gelir nesim-i dilcu

Duşunda şemyn-i naz-ı gisu.

Eyler yeniden heva-yı didar

Bir nefha ile beni heva-dar!

Sevda kesilir bütün süveyda,

Guya  açılır nikab-ı Leyla.

Kehvare-i dilde naim ümmid

Eyler uyanıp figanı teşdid.

Susturmak için o tıfl-ı zarı,

Kalkar ararım leyal-i tan!

Ey leyi, vekarının misali,

Yahud  bana karşı infiali!

Vakta ki eder revak-ı deycur

Altında yatan cihanı mahmur,

Etrafta kalmayınca bir ferd,

Hem-rahım olur hayal-i şeb-gerd,

Kalkar, gezerim garib ü tenha;

Bir yer bulurum sükunet-ara.

Fevkımde sema-yı encüm-alud;

Pişimde rida-yı leyl-i memdud;

Yadımda neşaid-i Kemalin;

Karşımda hayal-i yal ü halin;

Azade kuyud-i masivadan,

Bigaile havftan, recadan;

Bir bezm-i fütuh  açar ki vicdan:

Lebriz-i safa-yı aşk olur can.

Tasvir değil o zevki, hatta

Mümkün olamaz tasavvur asla!

Ya  Rab o ne feyz-i cuş  ber-cuş !

Ya  Rab o ne leyle-i ziya-puş !

Ya  Rab o ne cilve cilve envar!

Ya  Rab o ne lem'a lem'a didar!

Ya  Rab o ne encümen, ne alem!

Ya  Rab o ne mahfil-i muazzam!

Ey leyl, neharın olmasaydı

Ey neşve, humarın olmasaydı!

Bidarın iken uyanmasaydım;

Dünya varmış inanmasaydım!

Ey yar-i vefa-güzin-i canım,

Verdiyse melal dastanım,

Mu'tadın olan inayetinle

Susturma bu ruh-i zarı, dinle!

Hep velvele-i hayat dinse,

Düşmez bu zavallı ruh, ye'se.

Olmazsa zemin, zaman müsaid;

Feryadına asüman  müsaid!

Gönder bana sen de neyse derdin

Yadında mı bir zaman ne derdin?

Müstakbeli almayıp hayale!

Gel biz dalalım bu hasbihale!

Edvar-ı hayat perde perde

Allah bilir ne var ilerde.