Eğitim Öğretim İle İlgili Yazılar, Çalışmalar, Belgeler > Şiir Koleksiyonu, Şiir Antolojisi > Mehmet Akif Ersoy’un Şiirlerinden Seçmeler, Safahat Şiirleri

HİCRAN ŞİİRİ (SAFAHAT ŞİİRLERİ) (MEHMET AKİF ERSOYUN ŞİİRLERİNDEN SEÇMELER)

– Bu bir ma'bedse, çırçıplak yakışmaz, sonra gayet

loş;

Gelen: Ma’bud; ışık bul, yaygı bul, git başka yerden,

kös!

Hemen bir kandil aldım komşulardan, bir de seccade;

Dedim: Gel şimdi mihmanım, sa'adet-gahın amade.

Ne yanlışmış hesabım: Hiç kapımdan geçmez oldun

bak!

İlahi! Söktüm attım, işte hücrem şimdi çırçıplak:

Ne afakında tek kandil, ne mihrabında seccade;

Ezelden bildiğin toprak, bütün varlıktan azade.

Serilmiş secdelerdir bekleyen yerlerde mihmanı;

Bu üryan şu'le dersen, sinemin payansız imanı.

İlahi! Bir hata ettimse, elvermez mi hüsranım?

Güneşler doğdu, aylar doğdu, ben hala perişanım!

Çakar şimşeklerin karşımda, yırtar, çiğner afakı;

Henüz ruhum, fakat, bir yağmurun bin canla müştakı.

Sen ey dilber ki, serpildikçe handen, fışkırır, yer yer, Semalardan, zeminlerden şafaklar, laleler, güller;

Şu öksüz yurda bir gülmez misin? Hala yetimindir;.

Bütün yangındı indirdiklerin, bir gün de nur indir. :

Hayır, ben handeden geçtim, celalin etmesin tehdid,

Açar haşyetle donmuş her sücudum renk renk ümmid.

İlahi ! Pek bunaldım, nerde nurun? Nerde gufranın?

Cehennem gezdirip dursun mu afakımda hicranın?

Evet, gafletti sun'um, lakin  insan gaflet etmez mi?

Yıkandım bir ömürdür döktüğüm, yaşlarla, yetmez mi?

Gel artık, masiva yok, şimdi yurdum Tanrı yurdumdur:

Tüten hücremde imanım, yatan', yer yer, sücudumdur.

Ne irfanımda bir iz vat, ne vicdanımda, ey Yezdan,

O seccadeyle kandilden sinen bigane ruhundan.

İlahi  sinemin çınlar durur yadınla eb'adı,

Ne yapsın abidin sensiz bu viran vahşet-abadı?

Nedir ma'nası, Ma’bud olmadıktan sonra, mihrabın,

Rüku'un, haşyetin, vecdin, bütün biçare  Esbabın?

Harab enkaaz-ı imandır, yatar haybetle yerlerde,

Ne bekler, sen geçerken pay-malin olmıyan secde?__

Bütün cevviyle, ecramıyle insin, tarumar  olsun,

Nedir ma'nası bir kalbin ki, afakında sen yoksun!

Güneşler geçti, aylar geçti, artık gel ki, mihmanım,

Şuhudundan cüda imanla yoktur kalmak imkanım.