Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Tiyatro Oyunları, Skeçler, Piyesler, Oratoryolar, Rondlar, Monologlar, Dramalar, Canlandırmalar

İHTİYAR VE ATI (TİYATRO OYUNLARI, METİNLERİ, SKEÇLER, PİYESLER, ORATORYOLAR, RONDLAR, MONOLOGLAR, DRAMALAR, CANLANDIRMALAR, KISA TİYATRO OYUNLARI)

Karakterler:

Anlatıcı (Modern, kız öğrenci)

Hasan Dede (Yaşlı Köylü)

1. Köylü (Erkek, 40 yaşlarında, köylü)

2. Köylü (Erkek, 40 yaşlarında, köylü)

3. Köylü (Erkek, 40 yaşlarında, köylü)

(Üç tane köylü erkek bir araya gelmiş konuşma pozisyonundayken donarlar.Bu sırada sahneye anlatıcı olan kız öğrenci girer.)

Anlatıcı: Çok eskiden ta padişah zamanında Anadolu’daki köylerin birinde özü sözü doğru,bilge bir ihtiyar varmış. Bu ihtiyarın atı ise dillere destanmış.

(Anlatıcı sahneden çıkarken 3 köylü konuşmaya başlarlar)

1.Köylü: Hasan dedenin atını biliyorsunuz değil mi?

2. Köylü: Bilmez olur muyuz? Yedi cihana nam salmış o at. Rüzgarla yarış edermiş.

3. Köylü: Ne olmuş Hasan Dede’nin atına?

1.Köylü: Ne olacak, başına devlet kuşu konmuş, ama Hasan Dede değerlendirememiş.

2. Köylü: Allah Allah merak ettim neymiş bu devlet kuşu?

1. Köylü: Atını namını duyan padişah adam göndermiş. Dünyanın altınını vermiş ama Hasan Dede atı satmamış.

2. Köylü: Hadi ya!

1. Köylü: Yaa!

3. Köylü: (Hasan Dede sahneye girer) Susun, Hasan dede geliyor.

1. Köylü: Selamünaleyküm Hasan Dede.

Hasan Dede: Aleykümselam.

2. Köylü: Duyduklarımız doğru mu Hasan Dede? Padişah atını istemiş de satmamışsın.

Hasan Dede: Doğru, satmadım.

2. Köylü: Nasıl satmasın ya! Avuç dolusu altın saymış.

Hasan Dede: Bu at, benim için sadece bir at değil, bir dost… İnsan dostunu satar mı?"

(Hasan Dede yürüyüp sahneden çıkar. Köylüler bir süre şaşkın kalırlar. Sonra şaşkınlıklarını belli eden hareketlerle kendi aralarında konuşur gibi yaparak sahneden çıkarlar. Anlatıcı sahneye girer.)

Anlatıcı: Köylülerin aklı almamış olanları. Padişah hayır demeyi hele de keseler dolusu altını reddetmeyi bir türlü anlayamamışlar. (Hasan Dede sahneye girip uygun bir yere oturur.) Aradan günler geçmiş bir gün (Hasan Dede’yi eliyle göstererek sahneden çıkar. Köylüler telaşlı adımlarla sahneye grip Hasan Dede’nin etrafını sararlar.

1. Köylü: Geçmiş olsun Hasan Dede atın gitmiş öyle mi?

Hasan Dede: Öyle

2. Köylü: Bu atı sana bırakmayacakları, çalacakları belliydi. Padişaha satsaydın, ömrünün sonuna kadar beyler gibi yaşardın. Şimdi ne paran var, ne de atının.

Hasan Dede: Karar vermek için acele etmeyin Sadece 'At kayıp' deyin o kadar . Çünkü gerçek bu.. Ondan ötesi sizin yorumunuz ve verdiğiniz karar. Atımın kaybolması, bir talihsizlik mi, yoksa bir şans mı, bunu henüz bilmiyoruz. Çünkü bu olay henüz bir başlangıç. Arkasının nasıl geleceğini kimse bilemez…Haydi eyvallah.

(Köylüler Hasan Dede’nin arkasından gülerler)

1. Köylü: Gördünüzmü kurnaz Hasan dedeyi.

2. Köylü: He ya kendi yaptğı hatayı kabul etmemek için bir sürü hikaye uydurdu.

3. Köylü: Aslında içi gidiyor, sanki biz anlamadık.

(Köylüler benzer tonda konuşur gibi yaparak sahneden çıkarken anlatıcı sahneye girer.)

Anlatıcı: Kimi insan burnunun ucunu göremezken kimi insan yıllar ötesini görür. Kimi sadece gözleriyle görür. Kiminin ise gözlerinin yanında bir de kalp gözü vardır. (Hasan Dede sahneye girer karşıya doğru yürür. Eliyle Hasan Dede’yi göstererek) Aradan bir süre zaman geçer ve…(Karşı yönden girmiş köylülerle Hasan Dede ortada karşılaşırlar.)

1. Köylü: Demek atın geri döndü Hasan Dede.

Hasan Dede: Evet,kısmet.

2. Köylü: Çalınmamış yani…

3. Köylü: Ne çalınması peşine de tam 12 tane at takmış getirmiş.

1. Köylü: Atının kaybolması bir talihsizlik değil adeta bir devlet kuşu oldu senin için. Şimdi bir at sürün var.

Hasan Dede: Karar vermek için gene acele ediyorsunuz. Sadece atın geri döndüğünü söyleyin. Bilinen gerçek sadece bu. Ondan ötesinin ne getireceğini henüz bilmiyoruz. Birinci cümlenin birinci kelimesini okur okumaz kitap hakkında nasıl fikir yürütebilirsiniz?"

1. Köylü: Tesadüf sonucu bir haklı çıktıya ondan öyle kibirli.

2. Köylü: Atı geri dönmesiydi bakalım böyle konuşabilecek miydi.

3. Köylü: Tabi canım,tuzu kuruya,ondan öyle savuruyor.

(Köylüler benzer tonda konuşur gibi yaparak sahneden çıkarken anlatıcı sahneye girer.)

Anlatıcı: Ders almayınca almıyor insan. Olayları anlık değerlendirince görülmüyor gerçekler. Hasan Dede ile köylülerin (bilgi yelpazesi.net) konuşmasının üzerinden birkaç hafta geçmiş (Hasan Dede bir yönden ,köylüler karşı yönden girer. Onların karşılaşmasını bekler. Hasan Dede ve köylüler karşılaşmanın ardından donarlar.) Köylüler bir kez daha Hasan Dede’ye gitmişler.

1. Köylü: Bir kez daha haklı çıktın Hasan Dede

2. Köylü: Oğlunun bu atlardan birini terbiye ederken bacağı kırması ne kötü.

3. Köylü: Bu atlar yüzünden tek oğlun, bacağını uzun süre kullanamayacak. Oysa sana bakacak başkası da yok. Şimdi eskisinden daha fakir, daha zavallı olacaksın.

Hasan Dede: Siz erken karar verme hastalığına tutulmuşsunuz. O kadar acele etmeyin. Oğlum bacağını kırdı o kadar . Gerçek bu… Ötesi sizin verdiğiniz karar…Ama acaba ne kadar doğru. Hayat böyle küçük parçalar halinde gelir ve ondan sonra neler olacağı size asla bildirilmez. Şimdi müsaade ederseniz yapmam gereken işler var. (Yürür gider, köylüler arkasından)

1. Köylü: Bu Hasan Dede ne garip insan.

2. Köylü: Niye öyle söyledin.

1. Köylü: Niye olacak ne varlığa seviniyor ne yokluğa üzülüyor.

3. Köylü: Bence şansıda yaver gidiyor.Yoksa müneccim mi?

1. Köylü: Vallahi olur, olur.

Köylüler benzer tonda konuşur gibi yaparak sahneden çıkarken anlatıcı sahneye girer.)

Anlatıcı: İnsan bir kez kör olamaya görsün artık ne yapsan boş. Soğukkanlı ve sabırlı olmayı,temkinli davranmayı müneccimlik yaptılar.(Hasan Dede sahneye girip bir köşede ayakta bekler.) Bakalım sonu neye varacak. Köylülerle Hasan Dede’nin konuşmasının üzerinden bir hafta geçmişti ki.

(Köylüler girer sahneye girip Hasan Dede’nin yanına giderler ve donarlar) Hasan Dede’ye son kez giderler.

1. Köylü: Ya Hasan Dede evliya mısın nesin ya?

Hasan Dede: Hayrola ne oldu?

2. Köylü: Ne olacak savaş çıktı. Eli silah tutan herkesi askere alıyorlar.

3. Köylü: Bu savaşı kazanmamızın imkanı yok. Katılanlar ya ölecek ya da esir düşüp köle olarak satılacak.

1. Köylü: Oğlunun bacağı kırık, ama hiç değilse yanında. Oysa bizimkiler belki asla köye dönemeyecekler. Oğlunun bacağının kırılması talihsizlik değil, şansmış meğer.

Hasan Dede: Siz erken karar vermeye devam edin bakalım. Oysa ne olacağını kimseler bilemez. Bilinen bir tek gerçek var. Benim oğlum yanımda, sizinkiler askerde… Ama bunların hangisinin talih, hangisinin şanssızlık olduğunu kimse bilemez.Rahat olun şimdi. (Donarlar, anlatıcı sahneye girer)

Anlatıcı: Bir yol biterken yenisi başlar. Bir kapı kapanırken, başkası açılır. Bir hedefe ulaşırsınız ve daha yüksek bir hedefin hemen oracıkta olduğunu görürsünüz. Kafanızın dinç olmasını istiyorsanız sizde Hasan Dede gibi yapın: Ümitsizliğe kapılmayın ve peşin hükümlü olmayın.