eğitim öğretim ile ilgili belgeler > tiyatro oyunları, skeçler, piyesler, oratoryolar

KAYBOLAN SİLAH (TİYATRO OYUNLARI, SKEÇLER, PİYESLER, ORATORYOLAR)

PAŞA: Firdevs Bacı!

FİRDEVS BACI: Buyrun efendim.

PAŞA: Herkese söyle, saat 10´da salonda hazır bulunsunlar!

FİRDEVS BACI: Baş üstüne efendim.

PAŞA: Unutma çok önemli!

FİRDEVS BACI: Unutmam efendim.

(Ev halkı gelir)

PAŞA: Oturun, ayakta kalmayın. Şimdi beni iyi dinleyin. Hepimiz bir tabancam olduğunu bilirsiniz. Her zaman çekmecemde durur.

EV HALKI: Biliyoruz Paşa Hazretleri!

PAŞA: Bu sabah tütün tabakamı almak istediğimde tabancam yerinde yoktu. Ev boş kalmadığına göre ve hırsız giremeyeceğine göre mutlaka biriniz aldınız.

EV HALKI: Estağfirullah paşa hazretleri!

PAŞA: Susun! Bu evden ve sizden ben sorumluyum. Bir cahillik etmenizden korkuyorum. Ben sağ oldukça kimse kılınıza bile dokunamaz. Allah büyüktür. Bu günler de geçer. Karanlık gecelerin sabahı yakındır.

EV HALKI: İnşallah paşa hazretleri!

PAŞA: Zeynel Çavuş sen mi aldın?

ZEYNEL ÇVŞ.: Paşam, eski bir asker olarak hemen belirteyim ki, eğer tabancayı ben almış olsaydım, hiç çekinmeden söylerdim.

PAŞA: Ya sen Firdevs bacı, sakın sen almış olmayasın?

FİRDEVS BACI: Niye alayım ki paşam?

PAŞA: Hemen alınma öyle! Hani demez miydin "Bu düşman askerlerini bir kaşık suda boğasım geliyor. Bunların ne işi var vatanımızda?" diye?

FİRDEVS BACI: Paşam, paşam, elbette öldüresim geliyor. Eğer iş bana kadar düşerse cephedeki nişanlımdan geri kalmam.Fakat yemin ederim ki ben almadım.

PAŞA: Peki, peki sana inanıyorum. Sen işinin başına dönebilirsin.Bırak ağlamayı! Betül kızım, bak gelinimsin.Şehit kocanın hatırı için doğruyu (bilgi yelpazesi.net) söyle.Sen mi aldın tabancayı?

BETÜL: Paşa Hazretleri, hani geçen akşam kapı çalınmıştı ya...

PAŞA: Evet.

BETÜL: Düşman subayları kapıya dayanmıştı ya...

PAŞA: Eee...

BETÜL: Konağı boşaltmamızı istemişlerdi hani...

PAŞA: İyi ama daha sonra vaz geçmişlerdi.

BETÜL: Biliyorum. Ama ben sokaklarımızı pis çizmeleriyle kirleten düşmanların evimize göz dikmeleri yüzünden üstlerine bütün kurşunları boşaltmayı düşünmüştüm.

PAŞA: Ve bunun için aldm silahı öyle mi?

BETÜL: Hayır Paşa hazretleri! Alacaktım ama yerinde yoktu.Benden önce birisi almış.

PAŞA: Allah aşkına kim aldı öyleyse?Kızlarım, sadece siz kaldınız.Hadi getirin şu silahı!

KIZLAR: Biz mi?

PAŞA: Tabii ki siz.Başka kim kaldı?Hadi utanmayın, inanın affedeceğim.

BÜYÜK KIZ: Fakat baba ben almadım. KÜÇÜK KIZ: Ben de!

PAŞA: Tepemi attırmayın.Güzellikle getirin şunu çabuk!

KIZLAR: Seni nasıl inandırabiliriz?

PAŞA: Tabancayı getirmekle...

KIZLAR: Ama biz almadık ki...

PAŞA: Hanım, ne dersin sen bu işe?

HANIM: Vallahi Paşam, benim de aklım karıştı.Alsalardı açık verirlerdi.

PAŞA: Yahu herkes sorguya çekildi mi?

HANIM: Tabi bey, hepimiz buradayız.

PAŞA: Tabi ya, nasıl da unutmuşum.Şimdi hatırladım.

HANIM: Gördün mü bey, herkesin boş yere günahını aldın.Demek tabancayı koyduğun yeri hatırladın.

PAŞA: Hanım, hanım! Yine mı bana "unutkan"dıyorsun7

HANIM: Canım sen demedin mi ´hatırladım"diye?

PAŞA: Dedim ama sandığın gibi değil!

HANIM: Yaa!

PAŞA: Herkes salonda toplansın dememiş miydim?

HANIM: Demiştin.

PAŞA: Peki sevgili torunum niye gelmedi?

HANIM: Ne? Şimdi de el kadar çocuğa mı iftira ediyorsun?

PAŞA: Göreceğiz, çabuk çağır gelsin!

HANIM: Tamam tamam, sakin ol.Şimdi çağırırım.

PAŞA: Sizler gidebilirsiniz.

FAZIL: Bir şey mi var dedeciğim? Beni istemişsiniz.

PAŞA: Hanım, sen de çıkabilirsin.

FAZIL: Dedeciğim, neden dik dik bakıyorsun?

PAŞA: Gel yanıma şöyle. Nasılsın bakalım?

FAZIL: Babama ve ordumuza duacıyım dedeciğim.

PAŞA: Aferin sana. Bak oğlum, sonunda İstanbul işgal edildi.

FAZIL: Defolup gitsinler!

PAŞA: Merak etme geldikleri gibi gidecekler zaten.

FAZIL: Ne zaman?

PAŞA: Her şeyin zamanı var oğlum. Hele bir Anadolu kurtulsun.Ondan sonra inşallah.

FAZIL: İnşallah dedeciğim.

PAŞA: Fazıl!

FAZIL: Buyur dede.

PAŞA: Tabancamı sen mi aldın?

FAZIL: Şey,neden alayım ki?

PAŞA: Ne bileyim, baban gibi şehit olmak isterdin hep.

FAZIL: İsterim tabi!

PAŞA: Bunun için silah gerekmez mi?

FAZIL: E-e-evet!

PAŞA: Tabancamı sen aldın değil mi?

FAZIL: Evet!

PAŞA: Hala getirmeyecek misin şu tabancayı?

FAZIL: Ama dedeciğim, ben onunla düşmanları vuracaktım!

PAŞA: Aslan oğlum benim. Sen henüz küçüksün. Önünde vatana hizmet edecek uzun yıllar var. Kuvayı milliye boş durmuyor. Adım adım zafere gidiyoruz. Sabırlı olmalıyız. Bütün Anadolu, başlarında Mustafa Kemal ile şahlandı.

FAZIL: İyi ama dedeciğim, onlar koştururken biz burada eli kolu bağlı...

PAŞA: Oğlum, İstanbul da boş durmuyor. Burada herkesin kalbi Anadolu için atıyor. Hadi artık ağlamayı bırak.

FAZIL: Peki dedeciğim.

PAŞA: Aferin sana. Hadi şimdi getir tabancayı...