Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Tiyatro Oyunları, Skeçler, Piyesler, Oratoryolar, Rondlar, Monologlar, Dramalar, Canlandırmalar

KOPYALAMA (TİYATRO OYUNLARI, METİNLERİ, SKEÇLER, PİYESLER, ORATORYOLAR, RONDLAR, MONOLOGLAR, DRAMALAR, CANLANDIRMALAR, KISA TİYATRO OYUNLARI)

Kişiler:

Metin :  40 Yaşlarında.

Zeynep: 35 Yaşlarında

Yer : Oturma odası. Zeynep mitoloji kitabı okumaktadır. Metin elinde gazete ile odaya girer.

METİN : Zeynep yine mitoloji kitabı mı okuyorsun?

ZEYNEP: Gazete mi okuyayım?

METİN : Niye okumayacakmışsın?

ZEYNEP: Aynı haberler, aynı kişilerin aynı yorumları.

METİN : Abartıyorsun.

ZEYNEP: Birinci sayfada başbakan ne dedi… İkinci sayfada trafik kazaları, sonra otuz yıldır aynı kişilerin aynı yorumları, son sayfalarda bir iki futbolcu fotoğrafı aynı sözler.

METİN : Mitolojilerin hepsi birbirinin benzeri saçma sapan şeyler. Yok gökten parlak bir ışık düşmüş. Yok içinde bir ağaç varmış, yok ağacın içinde meme emen beş çocuk varmış. Halk bunları buluyormuş büyütüyormuş, kral oluyorlarmış filan filan…

ZEYNEP: Bunlar gibi binlerce mitoloji…

METİN : Şimdi ne okuyorsun söyle. .

ZEYNEP: Eski Mısır’da krallar kız kardeşleriyle evleniyorlarmış.

METİN : Saçmalığı görüyorsun. Ne mantıkla ne bilimle ilgisi var. Bir de gazeteleri beğenmiyorsun.

ZEYNEP: (Kalkar çıkacakken döner) Niye böyle bir yol izlemişler bunun sırrını çözmeye çalışıyorum. Sen ne yaptın çizimler bitti mi?

METİN : Bir aydır uğraşıyorum anca bitirebildim. Dışardan bakanlar, mimarlık da neymiş, diyorlar. Bilgisayar çizermiş. Al eline bilgisayarı. Bas düğmelerine. Binlerce çizim gelsin karşına. İki dakikalık iş… Yaratıcılığı unutuyorlar. (Of of diyerek oturur. ) Çay suyu koymuştum kaynamış mı diye bakar mısın? (Gazeteyi açar okumaya başlar. Okuduğu yazının etkisinde kaldığını belli eder. Aklına güzel bir düşünce gelmiş gibi davranır. ) Zeyneeep ! Zeynep koş!

ZEYNEP:  Hayırdır Metin, ne oldu?

METİN  : Buluş diye buna derim.

ZEYNEP: Ben de bir şey var sandım.

METİN : Olmaz mı? Bak bak gazeteye ne yazıyor?

ZEYNEP:  Ne yazıyor ne bileyim?

METİN  : Hayvan kopyalamaları başarıyla sonuçlandı. Neler neler kopyalamışlar da haberimiz yokmuş…

ZEYNEP:  Ne kopyalamışlar?

METİN : Koyun, köpek kopyalanmış.

ZEYNEP: Köpek mi kopyalamışlar?

METİN : Evet. Burada öyle yazıyor.

ZEYNEP: Niye zahmet etmişler? Bizim sokaklar köpek dolu, verirdik, üstelik para da istemezdik.

METİN : Koyun kopyalanmış, köpek kopyalanmış. Sıra neye geldi?

ZEYNEP:  Koyun, köpek… Sıra çobana geldi.

METİN  : Çobanı ne yapacaksın?

ZEYNEP:  O kadar koyunu kim güdecek?

METİN  : Çocuğumuz yok diye üzülüyordun.

ZEYNEP:  Eee!

METİN  : Esi. Benim gibi bir çocuğumuzun olmasını ister misin?

ZEYNEP:  (Elleriyle Metin’in boyunu posunu göstererek) Senin gibi çocuk!

METİN  : Kaşı, gözü, boyu posu aynen ben.

ZEYNEP:  Aynen sana benzerse çocuk mu olur?

METİN  : (Eleriyle kundaktaki bir bebek yapar. )Benim küçük, küçük, küçücük ilk halim.

ZEYNEP:  Senin ilk halin nasıldı?

METİN  : Ben de bilmiyorum. Kopyalanınca göreceksin.

ZEYNEP:  Seni kopyalayarak küçültecekler mi?

METİN  : Öyle değil. Beni yeniden dünyaya getirecekler.

ZEYNEP:  (Gülerek) Ama annene … Metin dünyaya yeniden gelecek. Annene söyleme.

METİN  : Zeynepçiğim beni sen doğuracaksın.

ZEYNEP:  Ne? Anlamadım.

METİN  : Benim hücremi alıp senin karnına yerleştirecekler, dokuz ay sonra küçük bir Metin dünyaya gelecek.

ZEYNEP:  Hani bu kopyayla olacaktı?

METİN  : Bunun adı klonlama yani Türkçesi kopyalama.

ZEYNEP: Ben de kopya deyince düğmelere tık tık tık bas, zırt zırt çıkacak çocuk anladım.

METİN : Senden aldıkları yumurta hücresinin çekirdeğini çıkarıp benim hücremin çekirdeğini alıp senin hücrenin içine monte ediyorlarmış. Burada gelişen çocuk aynı ben oluyormuş.

ZEYNEP: Anlamadım.

METİN : Anlamayacak ne var? Benim hücremin çekirdeğini alıp….

ZEYNEP: Ver ver şu haberi bir de ben okuyayım.

METİN : (Gazeteyi vermek istemez, Zeynep almak için uğraşır. ) Anlattım ya ben sana.

ZEYNEP: Ben pek anlamadım.

METİN : Bir daha anlatayım.

ZEYNEP: Ben de okumasını biliyorum heralde. (Gazeteyi çekerek zorla alır, okumaya başlar. ) Babaya gerek yok.

METİN :  Orası bizi ilgilendirmiyor.

ZEYNEP: (Okumaya devam eder. Gülerek . . ) İşte Çok ilginç bir buluş. Kadınlar erkek olmadan da çocuk sahibi olabilecekler.

METİN : Orada saçmalamışlar.

ZEYNEP: Saçmalamışlar demek?

METİN : Evet saçmalamışlar.

ZEYNEP: Anne baba kız çocuğu istiyorsa ne yapacaklar?

METİN : (Ne söyleyeceğini bilemez. ) Niye kız istiyorlar? Erkek istesinler. Millet erkek çocuğum olsun diye dua ediyor, kurban kesiyor. İşte sana fırsat. Babanın kopyası erkek çocuk…

ZEYNEP: (Gazeteyi okur. ) “Anne taşıyıcılık görevi üstleniyor. ”

METİN : Ne büyük onur!

ZEYNEP: (Gazeteyi okumaya devam eder. ) “ Annenin kromozomları alındığı yani DNA sı çıkarılıp atıldığı için çocuk annenin hiçbir özelliğini taşımaz. Yani tüm genetik özellikler babanın kopyasıdır”

METİN : Dokuz ay karnında taşıyacak, besleyecek, büyütecek. Bu çocuk annenin çocuğu olur.

ZEYNEP: Benim genlerimi taşımayan çocuğu istemem. Hem bunlar deneme aşamasında Çocukların nasıl olacağı belli olmaz. (Sevecen biçimde yanına yaklaşır) Metin, küçücük bir çocuğu evlat edinsek, büyütsek o da ikimizin çocuğu olmaz mı?

METİN : Annesi ayrı babası ayrı, ne senin ne de benim genetik yapımızı taşımayacak. Kimin ne tür genini taşıdığını bilmediğim bir çocuk istemiyorum. Kaç kez söyleyeceğim.

ZEYNEP: Kopyalamada da annenin özelliğini taşımayacak. Ne diyor haber? “Annenin yumurtasının içine annenin çekirdeği yerleştirilirse annenin kopyası olur. ” Tamam, kız çocuğu kopyalattıralım. Benim kopyam olsun.

METİN : Babanın (Parmağıyla gösterir. ) şu kadar bile katkısı yok. Ben ona nasıl çocuğum diyeceğim? Benim DNAamla olunca hem yumurta senin hem de sen doğuracaksın, annelik duygusunu yaşayacaksın. Çocuğun biraz bana benzemesi normal. (Düşünür. ) Belki bilim yanılıyor olabilir.

ZEYNEP: Nasıl yanılıyor, ne bakımdan?

METİN: Yumurta annenin olduğuna göre bazı özelliklerin geçmesi gerekir. Bir insanın yanında duran onun davranışlarını kapıyor. İnsanın karnında büyüyen nasıl olurda onun özelliğini taşımaz? Buna inanmıyorum.

ZEYNEP: İkiz yaptıralım. Biri kız biri erkek. Kız benden, erkek senden.

METİN : Biri ben (bilgi yelpazesi. net) biri sen iki kardeş.

ZEYNEP: Ama kardeş değiller.

METİN : Anne veya baba ayrı olsa bile kardeş olmuyor mu?

ZEYNEP: Üvey kardeş oluyorlar. Burada durum farklı

METİN : Nasıl farklı?

ZEYNEP: Kız benim kopyam, erkek senin kopyan olacak değil mi?

METİN : Öyle olacak.

ZEYNEP: (Heyecanla) Düşünsene Metin!

METİN : Neyi düşüneyim?

ZEYNEP: Bizim lisede binden fazla kız vardı.

METİN : Binden fazla da erkek vardı.

ZEYNEP: Niçin beni seçtin?

METİN : (Düşünür. Sevgiyle bakar, bakışırlar. ) En güzeli sendin.

ZEYNEP: Ben niye seni seçtim?

METİN : Niye seçtin?

ZEYNEP: Düşün bakayım.

METİN : (Gururlanarak, Zeynep’in çevresinde döner. ) Demek ki o zaman en yakışıklı benmişim.

ZEYNEP: Yine aynı biçimde yakışıklısın.

METİN : Şu an yine lisede olsaydık yine beni seçer miydin?

ZEYNEP: Hiç düşünmeden…

METİN : Düşünmeden seçilir mi?

ZEYNEP: Sana karşı düşüncelerim hiç değişmedi.

METİN : (Üzgün biçimde bir adım yana gider seyirciye döner, dudakları büzülür. Çaktırmadan gözyaşını siler. ) Çocuğumun olmayacağını bile bile mi?

ZEYNEP: (Yavaş yavaş yanına yaklaşır. Başını Metin’in omzuna yaslar. ) Ben damızlık baba seçmiyorum eş seçiyorum.

METİN  : (Döner, sevgiyle bakar, omuzlarından tutar, bir süre bakışırlar. ) Sen çok güzelsin, dediğimde “Ben gerçekten güzel miyim?” diyorsun ya… İşte senin esas güzelliğin burada. . . Bu güzellik bakmakla görülmez, duyumsanır, yaşanır.

ZEYNEP: (Derinden) Metin…

METİN : (Derinden) Zeynep… (Yavaş hareketlerle birbirlerine sarılacak gibi yapıp ayrılırlar. )

ZEYNEP: (Gülmeye başlar. ) Aklıma ne geldi Metin?

METİN : Sırası mıydı?

ZEYNEP: Söyle ne gelmiştir?

METİN : Kopyalamayla ilgili, doğacak çocuklarımızla ilgili…

ZEYNEP: Nereden bildin?

METİN : Unuttun mu? Biz iki ayrı bedende bir canız.

ZEYNEP: (Gülerek) Kopyalattıralım. Yalnız bir kız bir erkek olsun.

METİN : Niçin ?

ZEYNEP: İkisi bizim kopyamız olacak. Adları Zeynep’le Metin olsun.

METİN : Olsun.

ZEYNEP: Zeynep binlerce erkek içinden Metin’i seçer.

METİN : Metin binlerce kız içinden Zeynep’i seçer. (Çaresiz) Ama kardeşler. Bunun için bir kız bir erkek olmaz diyorum ya!

ZEYNEP: Mısır kralları, kraliçeleri de kardeşti. Yoksa dur dur bunlar da mı kopyaydı. (Havayı koklar. ) Bu koku da nereden geliyor? Ocağa çay koymuştum. (Koşarak mutfağa gider, sahneden çıkar. )

METİN :  Bunu da mitolojiye bağladın ya… (Peşinden koşar. )

Okulda binden fazla kız vardı.

METİN : En güzeli sendin.

ZEYNEP: Binden fazla da erkek vardı.

METİN : En yakışıklısı bendim.

ZEYNEP: Çocuklar bizim kopyamız olacaklar…Biri sen biri ben, Beraber büyüyecekler. Evlenmek için birbirlerini seçecekler.

METİN : Daha neler. Onlar öz ve öz iki kardeş.

ZEYNEP: Bizim gibi kardeş.