Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Tiyatro Oyunları, Skeçler, Piyesler, Oratoryolar, Rondlar, Monologlar, Dramalar, Canlandırmalar

KOZA VE KELEBEK (TİYATRO OYUNLARI, METİNLERİ, SKEÇLER, PİYESLER, ORATORYOLAR, RONDLAR, MONOLOGLAR, DRAMALAR, CANLANDIRMALAR, KISA TİYATRO OYUNLARI)

Karakterler:

Amca (50 yaşlarında)

Genç kız (20 yaşlarında)

(Bir köy evi.Sahnede adam sabırsızlıkla aşağı yukarı dolaşmaktadır. Bir süre sonra elinde valizi genç bir kız girer.Bu sırada adamın arkası dönüktür.)

Genç Kız: Merhaba amca

(Amca sevinçle döner)

Amca: Ah benim güzelim geldin mi?(Kucaklaşırlar) Nasıl geçti yolculuk?

Genç Kız: İyi geçti amcacığım.

Amca: Ne kadar oldu görüşmeyeli?

Genç Kız: Bir buçuk yıl kadar en son Selma Abla’nın düğününe gelmiştim.

Amca: Ne varsa şu Ankara’da gidip yerleştiniz. Bursa gibi, köyümüz gibi var mı?

Genç Kız: Biliyorsun babamın görevi gereği mecburen gittik ama ben orayıda seviyorum.

Amca: Şaka yaptım zaten ülkemizin her köşesi bir başka güzel. Geçen zaman sana yaramış, iyice serpilmiş güzelleşmişsin.

Genç Kız: Teşekkür ederim amca.

Amca: Babanlar nasıl iyiler mi?

Genç Kız: İyiler amca selamları var. Siz nasılsınız?

Amca: Bizde iyiyiz güzel kızım ipek böcekleriyle uğraşıp duruyorum..

Genç Kız: Çok merak ediyorum onları.

Amca: Önceleri hiç etmiyordun. Veterinerlik Fakültesini kazanınca bir merak geldi sana.

Genç Kız: Evet amcacım bakarsın mezun olduktan sonra buralarda çalışırım.

Amca: Ah ne güzel olurdu. İpek böcekçiliği birazda sevgi işidir. İpek böcekleri doğanın mucizeleridir. Düşünsene hayatına sürünerek başlıyorsun sonra bir değişim geçiriyorsun ve uçmaya başlıyorsun.

Genç Kız: Gerçekten bir mucize. Peki şimdi hangi aşamalar?

Amca: Mucize henüz gerçekleşmedi. Tırtıl olarak bir süre yaşadılar. Sonra kozalarını ördüler. Şimdi kozalarında (bilgi yelpazesi.net) değişimlerini tamamlıyorlar bir süre sonra kozalarını delip kelebek olarak çıkıp uçacaklar.

Genç Kız: Onları ne zaman görebilirim?

Amca: Güzel bir yemek ve iyi bir uyku çektikten sonra. Haydi bakalım sen odana çık bende yemeği hazırlatayım.

(Sahneden çıkarlar ışık söner. Işık yandığında amca koltuğunda oturmuş gazete okuyor.)

Amca: (Saatine bakar) Saatlerdir ipek böcekleriyle ne yapıyor bu kız? (Yerinden kalkar) Şuna bir bakayım. (Genç kız içeri girer)

Genç Kız: Ben geldim.

Amca: Hoş geldin bende sana bakamaya geliyordum.

Genç Kız: Niçin?

Amca: Saatlerdir yoksun merak ettim.

Genç Kız: İpek böceklerini izliyordum. Görsen ne harikaydı. Birinin kozasından çıkıp uçuşunu izledim. Önce kantları ıslaktı biraz kuruduktan sonra pır diye uçup gitti. Görsen ne harikaydı.

Amca: Bilyorum.

Genç Kız: Kozasından çıkmak üzere olan bir ipek böceğine de ben yardım ettim. Kozasını makasla keserek onu dışarı çıkardım ama uçmadı?

Amca: (Sitemli) Ne yaptın sen?

Genç Kız: Ona yardım etmek istedim.

Amca: Ama bilmeden ona kötülük ettin.

Genç Kız: Gerçekten mi çok üzüldüm. Belki gelişimini dışarıda tamamlar.

Amca: Hayır ona gerekli olan şey kozasının içindeydi.

Genç Kız: O zaman niye çıkmak için çırpınıyordu.

Amca: Çırpınmıyordu öyle hareket ederek yaşam sıvısının kanatlarına ulaşmasını sağlıyordu.

Genç Kız: Ah aptal kafam.

Amca: Neyse üzme kendini. Vaktinden önce kozasından çıkardığın ipek böceği artık ne bir kelebek nede bir tırtıl. Kısacık ömrünü sürünerek geçirecek ama sana da iyi bir ders verdi.

Genç Kız: Evet.

Amca: Bazen mücadeleler, hayatımızda tam olarak gerek duyduğumuz şeylerdir. Eğer yaşamımıza hiçbir engelle karsılaşmadan devam etseydik. Daha sonraları bu kadar güçlü olmazdık. Ve Asla uçamazdık. Her şeyin bir zamanı vardır. Sabırlı olmalı ve kozandan çıkmak için gerekli mücadeleyi kendin vermelisin. Birinin yardımıyla kozandan çıkarsan sen de uçamazsın.

Genç Kız: Anladım amcacım,teşekkür ederim.

Amca: Güzel, şimdi atla bir gezintiye ne dersin?

Genç Kız: Harika bir fikir.

(Birlikte sahneden çıkarlar)