Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Tiyatro Oyunları, Skeçler, Piyesler, Oratoryolar, Rondlar, Monologlar, Dramalar, Canlandırmalar

SABIRLI KADIN (TİYATRO OYUNLARI, METİNLERİ, SKEÇLER, PİYESLER, ORATORYOLAR, RONDLAR, MONOLOGLAR, DRAMALAR, CANLANDIRMALAR, KISA TİYATRO OYUNLARI) (DÜNYA KADINLAR GÜNÜ)

ANLATICI: Kadının evle ilgili sorunlar bir yana, çalışan kadının sorunları hiç bitmiyor zaten. Diyelim ki bütün gün deli gibi çalışmışsınız. İş çıkışı bir otobüse binmişsiniz, otobüs hınca hınç dolu. Memurlar, işçiler ve ısrarla başkasının gazetesini okuyucularla haşır neşir olduktan sonra, otobüs yolculuğunu tamamladınız ve işte nihayet evinizdesiniz.

Ters taraftan kadın yorgun argın girer.

ANLATICI: Rahatça gerindiniz.

Kadın gerinir.

ANLATICI: Yorgunsunuz.

KADIN: Yorgunum.

ANLATICI: Çok yorgunsunuz.

KADIN: Çok yorgunum.

ANLATICI: Tek bir ses bile duymak istemiyorsunuz.

KADIN: Tek bir ses bile duymak istemiyorum.

ANLATICI: Ama unutmayın ki hayatın her anında küçük bir sorun çıkabilir.

KADIN: (Anlatıcıya döner.) Hayır efendim, sorun falan istemiyorum. Tek bir ses bile duymak istemiyorum.

Kapı zili üstüste çalmaya başlar. (Anlatıcı sahneden çıkar)

KADIN: Offf... Kim acaba? Geldim, geldim.

Kadın kapıyı açar. Pazarlamacı çocuk kafayı uzatır.

PAZARLAMACI: İyi günler hanfendi abla. Kapıyı açmakla ne kadar iyi ettiğinizi birazdan anlayacaksınız. İçeri buyurmaz mıyım? E, gireyim bari. (Girer)

KADIN: Ne oluyor be? Sen kimsin? Ne istiyorsun?

PAZARLAMACI: Ben bir şey istemiyorum, siz istiyorsunuz. Ama sayemde istediğiniz ansiklopedilere kavuşacaksınız. Körün istediği bir göz, allah mavi lens veriyor, iyi mi?

KADIN: Allah allah, sen kimsin be adam?

PAZARLAMACI: Haklısın abla, tanışmayı unuttuk. Benim adım Cengiz, arkadaşlarım bu yüzden bana Nuri demezler.

KADIN: Adın Cengiz ise, arkadaşların sana niçin Nuri desinler?

PAZARLAMACI: İyi ya abla, bizde demezler diyoruz. Senin adın ne? Dur! Söyleme, ben tahmin edeyim. (Çıkar, kapı ziline bakar, döner) Şahabettin.

KADIN: Saçmalama.

PAZARLAMACI: Ama kapı zilinin üstünde Şahabettin yazıyor.

KADIN: O babamın adı.

PAZARLAMACI: Zil babanın mı? Seni görmeye gelenler bu zili kullanamıyorlar mı? Sizin ailede herkesin ayrı bir zili mi var? Memleket nere Zile mi?

KADIN: Yahu sen ne istiyorsun.

PAZARLAMACI: Ben ansiklopedi satarım abla. Peşin fiyatına taksitle Gelişim Haşırt.

KADIN: Bana ne!

PAZARLAMACI: Sana ne olur mu abla, sen alacaksın.

KADIN: Bakın beyfendi, çok yorgunum, aşırı sinirliyim. Ansiklopedi filan istemiyorum, çık evimden hadi.

PAZARLAMACI: Tamam abla, kimseye zorla bir şey satacak değiliz. Sen kaç taksit yapacağız onu söyle.

KADIN: (Bağırmaya başlar.) Ulan manyak. Sen beni çıldırtmaya mı geldin? Ansiklopedi istemiyorum. Evimi terk etmeni istiyorum. Yoksa polis çağıracağım.

PAZARLAMACI: Bir dakka hanfendi bir dakka. Siz bana bağıramazsınız. Ben öyle sıradan bir insan değilim. Siz benim kim olduğumu biliyor musunuz? Ben Mehmet Çubukoğlu'nun kardeşiyim.

KADIN: Mehmet Çubukoğlu kim?

PAZARLAMACI: Ağbim, tanımazsınız. Kaç taksit yapıyoruz ablacım, peşinat ne veriyorsun?

KADIN: Bak evladım, beni neden deli etmek istediğini anlamış değilim. Beni niçin tahrik ediyorsun ha. (Ağlamaya başlar.) Allah kahretsin sinirlerim bozuldu.

PAZARLAMACI: Niye ağlıyorsun be abla, değer mi? Gençsin, güzelsin, başkasını bulursun.

KADIN: Ne diyorsun be?

PAZARLAMACI: Seni terk ettiyse kendi kaybeder diyorum. Kaç taksit yapıyoruz abla.

KADIN: Yalvarıyorum sana düş yakamdan... Düş evimden... Düş sekizinci kattan. Bak karakol iki bina ötede, seni son kez uyarıyorum.

PAZARLAMACI: Abla kalbimi kırıyorsun, farkında değilsin. Sanki biz keyfimizden yapıyoruz bu işi. Benim hayatım keder yüklü. Annem, ben doğmadan ölmüş. Babam daha geçen gün sünnet oldu. Bütün sünnet masraflarını ben karşıladım ya. Kolay mı? Ekmek parası, cüzdan yarası. Kaç taksit yapıyoruz abla, peşinat ne veriyorsun.

KADIN: (Telefona sarılır.) Bunu sen istedin. (Numaraları hızla çevirir.) Alo karakol mu? Memur bey iki bina üstünüzde oturuyorum. Gül apartmanı 7 numara. Hemen gelin lütfen. Haneye tecavüz var. Tecavüzcü yanımda. Coşkun mu? Coşkun kim? bana değil beyefendi haneye tecavüz var. Evet, evet bekliyorum. Lütfen acele edin. (Telefonu kapar.) Şimdi göreceksin sen. Bir insanın ruh sağlığıyla oynamak ne demekmiş göreceksin.

PAZARLAMACI: Sen.... Şimdi.... Ansiklopedi.... İstemiyor musun yani?

KADIN: Hala soruyor yahu, hala soruyor. İS-TE-Mİ-YO-RUM.

PAZARLAMACI: Hayır istemiyorsan açıkça söyle. Kimseye zorla bir şey satacak değiliz. Ben prensip sahibi bir insanım. Benim için hayatta önemli sekiz şey vardır.

KADIN: Nedir o sekiz şey?

PAZARLAMACI: Pamuk Prenses ve yedi cüceler. Kaç taksit yapıyoruz abla, peşinat ne veriyorsun?

KADIN: Ulan şimdi seni.

Kadın pazarlamacının boğazına sarılacakken kapı çalınır.

KADIN: İşte polis geldi. Şimdi görürsün sen.

Kadın kapıyı açar. Polis girer.

POLİS: Buyrun hanfendi.

KADIN: Hoşgeldiniz memur bey. Bu çocuktan şikayetçiyim. Hemen tutuklayın onu. Hatta isterseniz pencereden aşağıya atalım, intihar etti deriz.

POLİS: O kolay efendim, onu hallederiz. Yalnız müsaadenizle önce ek işimizi yapalım. (Aniden bir tencere çıkarır.) Şu elimde görmüş olduğunuz tencere uygun fiyat ve taksitlerle sizin olabilir. Ayrıca bu tencere setini alana yanında (arkasından bir çaydanlık çıkarır) bir de bu güzel çaydanlığı hediye olarak veriyoruz efendim. Nasıl beğendiniz mi?

KADIN: Aaaayy şimdi düşüp bayılacamm! Çabuk gidin evimden defolun. Hadi hadi yürüyün.

(Polis ve Pazarlamacı evden çıkarlar.)

KADIN: Nasıl bir memleket olmuş ya rabbim. İnsanları anlamak mümkün değil. Hadi ilkini anladık o kendi işini yapıyor ama öbürüne ne demeli! Adam koskoca polis memuru olmuş ama elinde tencere tavayla dolaşıyor. Valla bu pek hayr-ı alamet değil. (kapı çalar)

KADIN: off be off yaaa. Bi rahat yok mu bana ya bu evde. (kapıyı açar)

ERKEK: merhaba hayatım. Nasılsın?

KADIN: Ne işin var senin bu saatte evde? İşte olman gerekmiyo mu senin?

ERKEK: (kadının yüzüne kızgın bir şekilde bakarak) hoş bulduk. Ben de iyiyim. Yahu kapıdan kocan giriyo George bush (corç buş) değil. İnsan bi hoş geldin der be.

KADIN: Ya hayatım kusura bakma ne olur. Biraz kötü bir gün geçiriyorum da o yüzden öyle davrandım. Özür dilerim.

ERKEK: Niye? Ne oldu ki? Yoksa seni de mi işten kovdular?

KADIN: Yoo. Sen az önce ne dedin bir daha söyle.

ERKEK: Seni de mi işten kovdular dedim. Ne oldu ki?

KADIN: Yani sen şimdi işten mi kovuldun? Onu mu demek istiyorsun?

ERKEK: Ben senin en çok neyini seviyorum biliyo musun hayatım? Bu parlak ve akıl almaz derecedeki yüksek zekanı. Her şeyi şakkadanak anlıyorsun valla helal olsun sana. Bravo. Alkışlıyorum seni.

KADIN: Yahu sen manyak mısın be adam? Bu son iki ay içinde 5. işten kovulman oldu. Ben anlamıyorum seni. millet yana yana iş arıyor , araya bin bir türlü torpil sokarak biyere yerleşmeye çalışıyor sen de eline geçen bütün fırsatları sütçü Haydar’ın eşeği gibi geri tepiyosun. Bıktım artık ben bu dengesiz tavırlarından.

ERKEK: Ayıp oluyo ama. Karşında kocan olduğunu unutma.

KADIN: o zaman sen de kocam gibi davran. Evlenmeden önce beni ikna etmek için söylemediğin şey kalmamıştı. Yok efendim beni Çankayalarda oturtacakmış,yok efendim altıma son model araba çekecekmiş,tatillere bir yaz Kıbrıs’a sonraki yaz da Roma’ya götürecekmiş. Miş miş miş.

ERKEK: nankörlük etme. Daha geçen yaz Antalya’ya Tatil Köyüne gitmedik mi?

KADIN: Gittik haklısın. Ama o gittiğimiz köy tatil köyü değil ananın köyüydü. İneklerle öküzlerle çok güzel tatil yaptık. Denizi görmek için karşıdaki dağa çıkıp dürbünle bakmak gerekiyordu.

ERKEK: Tamam benim tatlı karıcım sen merak etme. Kocan işsiz kalmayacak. Hem sen göreceksin yarın Patron dayanamayıp arayacak. “ Şahabettin gel n’olur! Buralar sensiz çekilmiyor” diye.

KADIN: Hem sen söyle bakalım yine ne oldu da atıldın işten?

ERKEK: Bişey olduğu yok be hayatım. Tamamen bir şanssızlık.

KADIN: Hımmm. Hep öyle olur zaten. Eee devam et bakalım.

ERKEK: Şimdi şöyle oldu. Ben dün işteyken bir telefon geldi. İngiltere Kralicesi at yarışları için Ankara’ya (bilgi yelpazesi.net) gelecekmiş. Yarışlarda Kraliçe nin atı da koşacakmış.

KADIN: Yahu sanane elin Kraliçesinin atından.

ERKEK: Öyle deme. Bu at öyle böyle at değil. Kazanmadığı yarış kalmamış. Kim geldiyse devirmiş. Milyonlar kazandırmış Kraliçeye.

KADIN: Senin ne ilgin var bu atla peki.

ERKEK: O konuya geliyorum sabret hayatım, bitanem, her şeyim,evimin gülü.

KADIN: Üfff. Yağlama beni de devam et.

ERKEK: Şimdi ben bu haberi duyunca hemen patronun yanına gittim. Dedim ki; bak patron bu ata kesin oynayalım. 1’e 5 verir, dedim. Kısa günün karı. Oturduğun yerden para kazanacaksın dedim. O başta yok mok dedi ama atın ününü duyunca okeyledi. Elli bin ytl’yi bastı Kraliçe’nin atına.

KADIN: Kupon yattı deme sakın.

ERKEK: Ben neden buradayım zannediyorsun. Bizim kraliçenin atı geçildi. Hem de kim geçti biliyor musun? SABIRLI. Bizimkilerin atı. Tabi sonra ben önde patron arkada çim pistte koşmaya başladık. Sonra bir baktım evdeyim.

KADIN: Bence sen sabırlıdan daha hızlı koşmalısın.

ERKEK: Neden ki? Ben at mıyım?

KADIN: Değilsin ama arkanda at yarışını kazanan SABIRLI değil, yarınki gazetelerde cinnet geçirip kocasını öldüren kadın olarak haber olacak olan, sabırsız ve burnundan soluyan karın koşacak ve seni yakaladığı yerde gebertecek. Gel buraya kaçma.

Perde kapanır…