|
|
eğitim öğretim ile ilgili belgeler > tiyatro oyunları, skeçler, piyesler, oratoryolar
SLOGAN (TİYATRO OYUNLARI, SKEÇLER, PİYESLER, ORATORYOLAR)
ŞAHISLAR: ZİŞAN, ORHAN, FEHİMAN, FİKRET, GÜZİN, NİHAN, ÖMER, EBUBEKİR.
Nihan:Abla,ben Almanya’da hiç güzel şeyler göremiyorum. Türkiye’ye gelirken ne de hayaller kurdum. Ama hiç vaktimiz olmuyor.
Zişan:Ne için vaktimiz olmuyor Nihan? Hıı,hem sen bizden güzel ne arıyorsun bakalım Türkiye’de?
Nihan:Sizden güzeli yokta Türkiye’de abla,hani biz küçükken fetih geceleri kutlanırdı,hatırlıyor musun?
Zişan:Evet hatırlıyorum.
Nihan:İşte abla ben o tür etkinliklere katılmak istiyorum. Küçükken oralardan çok zevk alırdım. Şimdi istiyorum ki benim çocuklarım da görsün.
Zişan:Hıı anlıyorum. Şimdi öyle ortamlar çok fazla. İstersen birine katılalım.
Nihan:Tamam abla. Neriman ablama (bilgi yelpazesi.net) da haber verelim,hepimiz birlikte gidelim.
Zişan:İnşallah güzel bir şeye denk geliriz. Akşam Orhan’la bir konuşalım bakalım bu hafta ne var ne yok.
(MEKANIMIZ KAPALI SPOR SALONU. İNŞALLAH EFEKT VARDIR.)
Nihan:Abla bu ne kalabalık. İnşallah yer buluruz.
Zişan:Evet her zamanki gibi. Mitingler hep böyle kalabalık oluyor.
Nihan:Öff abla,şimdi burada nutuk mu dinleyeceğiz?
Zişan:Pek sanmam. Biz geç kaldığımız için onların konuşmaları bitmiştir. Sırada her halde spor gösterileri vardır.
(GERİDEN MÜZİK SESİ GELMEYE BAŞLASIN.)
Nihan:Evet müzik başladı. Abla bak merdivenin yanında biraz boş yer var. Gel oraya sıkışalım. Çocukları kucağımıza alırız.
Zişan:Çocuklar şaşkın oldu. Kalabalık görmemişler,belli. Baksana robot gibi yürüyorlar. Başka zaman olsa oradan oraya koşarlardı. Kucağıma otur Ebubekir,Ömer,sen de annenin kucağına otur.
Nihan:Abla,Güzin’i,Fehiman’ı,Fikret’i,eniştemi,hepsini kaybettik bu kalabalıkta. Ne olacak şimdi?
Zişan:Merak etme sen,onlar alışkın,başlarının çaresine bakarlar. A bak bak Fikret geliyor yanımıza.
Fikret:Yeriniz iyi mi? Ben ayakta duracağım,daha iyi görünüyor böyle. Bakın flamada aldım.
Nihan:Aa Fikret,hadi Ebubekir’le Ömer’e de getir. Bak nasıl ilgiyle izliyorlar.
Nihan:Abla,çocukların neşesine baksana.
Fikret:Aaa bakın hepsi halka oldu sahnedekilerin.
Nihan:Kol kola girip eğildiler….
Fikret: (Heyecanla) İşte öbürleri de onların sırtına çıkıyorlar. Üff be şunlara bak. İşte bir tane daha! Gördünüz mü,en üste çıktı.
Zişan:Fikret sakin ol. Bütün salon senin gibi sesli konuşsa ne olur?
Fikret:Konuşuyorlar zaten anne baksanıza,bakın bakın üsteki adam ayağa kalkıyor. (ISLIK ÇAL FİKRET)
Kalabalık: (Tekrarlanır) Allahu Ekber
Allahu Ekber.
Fikret:Ayağa kalkınca nasıl bağırdı tekbir diye,gördün mü Ömer?
Ömer:Ben de bağırdım.
Nihan:Ebubekir otur oğlum. Hem artık sallama elindekini,yeter.
Ebubekir:Hayııır,oturmaam. Bak yine bağırıyorlar. Allahu Ekber.
(AYNI ANDA KALABALIK BAĞIRSIN)
Fikret:Bak bak üsteki adama bayrak verdiler. (Kalabalık beraber) Allahu Ekber,La ilahe İllallah.
Zişan:Ay Fikret yeter. Nihan çıkmayacak mıyız? Çok sıkıldım. Adama bak,kendini Ulubatlı Hasan sandı.
(TALEAL BEDRU ALEYNA ÇALMAYA BAŞLASIN.)
Nihan:Abla çocuklar nasıl ilgiyle izliyorlar,görmüyor musun?
Abla ne güzel. Çağrı filmini hatırladım. Şimdi başkan mı çıkacak kürsüye?
Zişan:Galiba. Şimdi onu da peygambere benzetmeyesin Nihan.
|
|
(EVDE) (ÇOCUK SESLERİ)
Nihan:Flamaları da getirdiler eve abla. Hiç bıkmadan sallıyorlar.
Çocuklar: Allahu Ekber,La İlahe İllallah.
Nihan:Sustur onları Fikret. Komşulara gürültü gitmesin gece vakti.
Güzin:Ben onları yatırayım teyze. Bugün çok yoruldular.
Ömer:Ben yatmaaam. Bıraak sallayacağıım. Ver bayrağımı veer.
Zişan:Güzin,lütfen çocukları üzmeden yatır,bak çok mutlular. Ebubekir,Ömer,onları yarın yine sallayacaksınız. Götürüp babanıza göstereceksiniz. Hadi kızım,götür odadan.
Nihan:Hadi Güzin. Bak Türkiye’nin tadını iyi çıkarıyorum ama iyi ağırlamazsanız seneye gelmem.
Güzin:İyi iyi,çocuklaar bakın avucumda bir şey var.
Çocuklar:Bana,bana ver,bana.
Güzin:Pışıık,gelin bu tarafa ikinize de vereceğim.
(KAPIYI KAPATIN)
Nihan:Ohhh dünya varmış. Gelelim sana ablacığım. Herkes gülüp eğlenirken sen niye sıkıldın orada?
Zişan:Aman Nihan,ne var o kadar eğlenecek? Bağırıp duruyorlar.
Nihan:İyi ya ,hep iyi şeylere bağırıyorlardı. Enişte siz de mi sıkıldınız?
Orhan:Yoo arkadaşlara rastladım,iyi oldu.
Nihan:Anlaşıldı. Siz bu mitingleri sevmiyorsunuz.
Orhan:Konferans,panel falan olsa neyse,insan bir şeyler öğreniyor. Gerçi buralarda da insanlar deşarj oluyorlar işte. Coşkulu,heyecanlı bir atmosfer,belki ihtiyaç.
Fikret:Baba adamların üstüne çıkan göstericiyi seyrettiniz mi? Nasıl “Allahu Ekber” dedi değil mi?
Orhan:Oğlum hiç mi sirkte cambaz seyretmedin mi?
Fikret:Üff,onlar neler neler yapıyorlar…
Orhan:Niye o kadar şaşırdın peki o gösteriye? Oğlum böyle cambazlıklara heves etmeyin.
Nihan:Zararı mı var enişte?
Orhan:Var tabi Nihan. En azından bir faydası yok. Yaptıkları ne spor,ne de bir beceri. Ama bağırtıları ayyuka çıkıyor.
Nihan:Olsun enişte,güzel şeyler söylüyorlar. Ne zararı var?
Orhan:Söylediklerinde şuurlu değiller Nihan. O kalabalık “Allahu Ekberi” o kadar iyi bilse vara yoğa bağırırlar mı? Hele başkan için söylenen sözler,sence de fazla abartılı değil mi? Neyse ki sonuçta slogan. Genelde fazla bir fonksiyonu yoktur sloganların.
Zişan:Haklısın. İnsanların dinin temel ilkelerini sloganik hale getirmeleri beni de çok rahatsız ediyor. Dindarlar da buna nasıl kanar anlamam.
Nihan:Ay abla kendimi suçlu gibi hissettim. Ben de heves edip duruyordum. Benim çocuklarım da böyle olsun istiyordum. Burada öğrendiğimiz her şeyi evde de tekrarlıyoruz.
Zişan:Bak,Fehiman bu yaşta senden iyi. Sen ancak elişi yap.
Nihan:Fehiman bir tanem benim. Abla,insanların dinin temel ilkelerini slogan yapmalarından bahsettiniz. Bu neden sizi rahatsız ediyor?
Zişan:Ne bileyim… Kendi ilkeleri,hedefleri için kullandıkları argümanlarla Allah’ın sözlerini aynı kefeye koymaları hiç hoşuma gitmiyor. Sanki cephede savaştalar.
Nihan: Sanmam abla. Sonuçta onlar da Müslüman,niyetleri iyi en azından. Peki siz de mi böyle düşünüyorsunuz enişte?
Orhan:Bazen… Aslında biliyorum,motivasyon amaçlı ama,ablanın dediği gibi sanki cephede galip olmuşlar gibi muzaffer bir tavırları var. Ayıp yani komik oluyor. Her şeyin bir ölçüsü olmalı.
Nihan:Hııı…Bir de siz dediniz ya enişte; “Başkan için söylenen sözler sonuçta slogan. Neyse ki sloganların fonksiyonu yok.” Onlar Allahu Ekberi’de (bilgi yelpazesi.net) slogan halinde tekrarlıyorlar. Onun da mı fonksiyonu yok bu görüşe göre?
Orhan:Onun fonksiyonu değişir mi hiç Nihan? İnsanlar O’nu hiç bilmese de Allah Ekberdir. Fakat bu tarzda dile getirmeleri,nakarat halinde,coşturucu bir söyleme dönüştürmeleri çok yanlış. Hiç yeri değil.
Zişan:Hem ne demekmiş o? Attıkları slogana bak. “Marifet gelecek,zulüm bitecek!” Ayıp,günah. Herkes kendini hak sanıyor.
Nihan:Haklı gibisiniz ama,bu sloganlar da olmazsa neşe olmuyor ki.
Zişan:Çok meraklı isen başka şeyler söyle Nihan. Ama Hakkın sözünü Hak olan yerlerde kullanın.
Nihan:Nasıl yani?
Fehiman:Yani teyze,canın coşmak,neşelenmek istiyorsa Metallica ‘nın konserlerine gidebilirsin. Kekilli,tekilli…. Daha isimleri sayarım da babam kızar. Onların konserlerinde de coşuyorlar,biliyorsun ya teyzeciğim.
Nihan:Aşk olsun Fehiman. Bunu sonra sorarım sana.
Fikret:Boş ver onları teyze. Ben gelirim seninle o konserlere.
Nihan:Fikret,sen uyumayıp bizi mi dinledin? Söyle bari sen de annenler gibi mi düşünüyorsun bu konuda?
Fikret: (Muzip) Hayır teyzeciğim,sizin gibi düşünüyorum. Ne zaman gidiyoruz coşmaya?
Nihan:Ne zaman istersen. Nasıl slogan atacağız peki?
Orhan: Fikret büyüyecek,
Tefekkür edecek.
Uyuma Nihan,
Ömrün bitecek.
Nihan:Alacağın olsun enişte. Ben de yarın Neriman ablama gidip orada kalacağım
|
|
>>>TIKLAYIN<<<
| ||||