eğitim öğretim ile ilgili belgeler > tiyatro oyunları, skeçler, piyesler, oratoryolar

ŞOFÖRSEM GÜNAHIM NE? (TİYATRO OYUNLARI, SKEÇLER, PİYESLER, ORATORYOLAR)

EFEKT: Cadde gürültüsü

ABBAS: Hamdi. Hadi sen biraz bağır, yolcular toplana dursun, ben bir çay içip geliyorum.

HAMDİ: (Uzaklaşarak) Tamam abi.

ABBAS: Şevki... Amorti Şevkiii, gel buraya.. Bana bir çay kap gel len.

ŞEVKİ: Emin misin abi?

ABBAS: Ne demek ulan şimdi bu?

ŞEVKİ: Şu demek, çaya zam geldi.

ABBAS: Yalan söyleme, yalan söyleme... Ben Anadolu çocuğuyum, yılandan korkmam yalandan korktuğum kadar; Akşam Reha Muhtar’ı, Ali Kırcay’ı, Ahmet Hakan’ı, Defne’yi, hepsini dinledim. Hiç biri çaya gelen bir zamdan bahsetmediler.

ŞEVKİ: Petrole, akaryakıta zam geldi ya abi.

ABBAS: Eee?

ŞEVKİ: Akaryakıt ve petrole zam gelince her şeye zam gelir. Biz de çay fiyatlarını artırdık....

ABBAS: İyi de oğlum, verdiğin çaylarda bir benzin tadı alamıyoruz.

ŞEVKİ: Tüp neyle çalışıyor sanıyorsun abi? Siz de taşıma ücretlerine zam yapıyorsunuz.

ABBAS:  (Kızarak; elini ona vurur gibi) Ülen biz her hafta mı zam yapıyoruz?

ŞEVKİ: Petrol ürünlerine her hafta zam geliyor ama abi, zam gelmediği hafta da Akaryakıt Fiyat İstikrar Fonu kesintisi arttırılıyor.

ABBAS: Ülen, zaten gözlerin yollarda böyle bekliyorsun; “Bu haftaki zam nerde kaldı, çok gecikti, acaba yolda başına bir şey mi geldi” diye,

ŞEVKİ: Abarttın be abi!

ABBAS: (Sertçe) Şevki bana üç şekerli bir çay getir Şevki?

ŞEVKİ: Son şeyin mi abi?

ABBAS: Neyim mi?

ŞEVKİ: Son kararın mı?

ABBAS: La git!..

ŞEVKİ: (Gülerek kaçar) Tamam tamam getiriyorum. He he heee...

ŞEVKİ: Buyur abi, günlük olağan çayınızı getirdim... Afiyet olsun.

ABBAS: Ülen Şevki bir de “mı acaba” deseydin var ya, alacaktım ayağımın altına.... Ne dikiliyorsun başımda... Aııhh ver bakayım len şu elindeki gazeteyi.

ŞEVKİ: Ama abi daha manşetine bile bakmadım.

ABBAS: Hadi hadi sen müşterilerle ilgilen...

ŞEVKİ: Tamam ama ne olursun bu sefer bulmacasını çözme?

ABBAS: Tamam çözmem için rahat olsun... (Çayını karıştırır, gazeteyi açar) Bakalım.. O ne len... (Okur gibi) “Kemal derviş tenis oynadı”. (Çayından bir yudum alır - çay için-) Ohaa oha bu ne len, bu dudak payı ne len?..   Merdivenle mi ineceğiz çaya, ülen Şevki çaycılık stajını  Mozambik’te mi yaptın be...  (Gazeteyi tekrar düzeltir) Bakalım ne var başka, hah... (Okur gibi) “İstanbul, 2008  olimpiyatlarına (bilgi yelpazesi.net) aday olamadı. Olay  Kadıköy Çarşı Esnafında şok etkisi yaptı. ‘Avrupa Avrupa duy sesimizi’ sloganları eşliğinde   sokaklara dökülen Çarşı Esnafını, Olimpiyat Komitesi Yetkilileri: ‘kontenjanlar dolu olduğu için 2008’e aday olamadık ama, 3816  Olimpiyatları için büyük bir ümit taşıyoruz’ diyerek sakinleştirdi.”

ŞEVKİ: Abi, çay parasını tahsil edelim.

ABBAS: (Cebini yoklar)  Ana hiç bozuk para kalmamış... Geçerken vereyim.

ŞEVKİ: Defter de epey kabardı bak abi!

ABBAS: Ulan ülkenin dış borcundan daha mı fazla be.

ŞEVKİ: Ama abi?

ABBAS: Topu topu 30 bardak çay borcumuz var, yaptığın muameleye bak be. Ulan ben IMF miyim de tak çıkarıp vereyim, istediğin parayı.

ŞEVKİ: Lamı cimi yok abi, bu sefer kesin alacağım çay parasını!

ABBAS: (Sakin) Şevkiii... Amorti Şevkiiii, yaklaş sana ne diyeceğim. Hani şu Naciye var ya, senin sözlün.

ŞEVKİ: Eveet

ABBAS: Onun annesi var, Bedriye..

ŞEVKİ: Eveeeet

ABBAS: Senin müstakbel kaynanan... Bedriye hanım Kadıköy’deki işine kimin minibüsüyle gidip geliyor...

ŞEVKİ:  Eeiii?...

ABBAS: Otoban Abbas’ın elbette ki.  Bak Amorti Şevki, seninle bir Stand by anlaşması yapalım.

ŞEVKİ: Beni katakulliye getirmeyeceksin di mi abi?

ABBAS: Getirir miyim Amorti Şevki?   Bak işte anlaşma; ben Bedriye Hanım’dan minibüs parası almayacağım, sebebini sorarsa da  Amorti Şevki alma dedi diyeceğim.

ŞEVKİ: “Şevki” de; Amorti şevki deme.

ABBAS: He tamam, sen de buna karşılık benim borçları sileceksin; anlaştık?

ŞEVKİ: Anlaştık he he...  Gazete sen de kalabilir abi, bulmacayı da çözebilirsin.

ABBAS: Ulan Peşin parayı duyunca nasıl yamıştın... Hadi bana eyvallah.

3/EFEKT: Cadde gürültüsüne  çığırtkan sesleri karışmıştır

HAMDİ: Hadi Aksaray Aksaray  Aksaray

ABBAS: (Uzaktan yaklaşır) Ulan sen deminden beri “Aksaray” diye mi bağırıyorsun lan?

HAMDİ: Aksaray Aksaray....   Ne oldu abi?

ABBAS: Olum Aksaray iki ay önceki hattımızdı Lan. Şuralara, şu çevrene bir baksana lan  burası neresi?...

HAMDİ: Anaaa.... Abari!..

ABBAS: İndir içerdeki Aksaray yolcularını... Olum ben sana boşuna mı veriyorum lan, üç ayda yirmi milyonu,  iki aydır öğrenemedin...  Kadıköy diyeceksin, Kadıköy’e varınca da “Üsküdar” diye bağıracaksın.

HAMDİ: Hadi Üsküdar Kadıköy, Aksüküdar Akkadıköy Aks Üsküdar.

ABBAS: Ben ne Yapayım lan seni Badanaj Hamdi? Hadi söyle ne yapayım şimdi?

HAMDİ: (Hüzünlenir) Abi ne bağırıyorsun ya, kaşında Teke Tek Programı konuğu mu var?  Ağzım alışmış işte, diyemiyorum.

ABBAS: (Yatıştırmaya çalışır) Canım canım... Hadi aslanım, dersin sen. Ben seni diksiyon kurslarına yollayacağım. Gülgün Feyman’dan ders aldırtacağım.  Reha Muhtarlar, Ali Kırcalar ders verecek sana.

HAMDİ: (Sevinir) Gerçek diyorsun, değil mi abi?

ABBAS: (Kendi Kendine) Hıh diksiyon kurslarına gönderiyim, ondan sonra Ana Haber Bülteni Spikeri ol bizi kazıma.. (Hamdi’ye)  Hadi aslanım, hadi (bilgi yelpazesi.net) Badanaj Hamdi’m benim, yaparsın sen, söylersin sen.

HAMDİ: Abbas Abi, Bir şey diyeceğim, ben yine iyiyim biliyor musun?

ABBAS: Tabi iyisin oğlum.

HAMDİ: Bizim bir muavin arkadaş vardı, İzmarit Avni,

ABBAS: Tanırım, Bir ara Sümsük Zihni’nin yanındaydı.

HAMDİ: O abi, “Yukarı Dudullu Halâskârgazi”diyemediği için işten atılmış biliyor musun?  “Git adını söyleyebileceğin bir hatta çalış” demişler.

ABBAS: Ben biliyordum yeteneksiz olduğu.

HAMDİ: Hadi söyle “Yukarı Dudullu Halâskârgazi”

ABBAS: “Yukarı Dudullu Halâskârgazi”.

HAMDİ: “Kara kartal sarkar dal kalkar; dal sarkar kara kartal kalkar”, hadi söyle..

ABBAS: Len de git işine’

HAMDİ:  Kadıköy, Kadıköy!

ABBAS: İyi bağır yolcu gelmiyor, İyi bağır da yolcular toplansın. (Kendi de bağırır) Hadi Kadıköy. Kadıköy, Kadıköy.. Böyle bağıracaksın.

HAMDİ: Üsküdar Kadıköy, Kadıköy....