Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Tiyatro Oyunları, Skeçler, Piyesler, Oratoryolar, Rondlar, Monologlar, Dramalar, Canlandırmalar

UZAYLININ AMACI (DRAMA ÖRNEĞİ) (KISA TİYATRO) (TİYATRO OYUNLARI, SKEÇLER, PİYESLER, ORATORYOLAR, RONDLAR, MONOLOGLAR, DRAMALAR, CANLANDIRMALAR)

Kişiler:

EFE:12- 13 yaşlarında bir çocuk öğrenci

UZAYLI:Efe’ nin arkadaşı, 12- 13 yaşlarında

AYŞE:Efe’ nin annesi, 40 yaşlarında

MEHMET:Efe’ nin babası, 40 yaşlarında

I. Sahne

( Efe, Uzaylı, Ayşe, Mehmet )

(Ali, evde bilgisayarın önünde oturmaktadır. Bilgisayarıyla oynamak onun en büyük tutkusudur. Ailesi onun bu kadar çok bilgisayarla oynamasına karşıdır. Ali ise ailesinin bu tutumunu anlamaz. Son zamanlarda, çevrede görülen ufolar onun oldukça dikkatini çekmiştir ve internetten sürekli bu haberleri araştırır.)

AYŞE: (kızgın) Oğlum bırak artık şu bilgisayarla oynamayı.

EFE: Ama anne niçin bu kadar kızıyorsun anlamıyorum.

AYŞE: Bilgisayar yüzünden oldukça kilo aldığını fark etmedin mi?

EFE: (vücuduna bakar) Evet doğru söylüyorsun. Birazcık kilo aldığım doğru.

AYŞE: Eee …

EFE: ama anne her şeye kısa yoldan ulaşıyorum. Öğretmenin verdiği ödevleri buradan bulabiliyorum.

AYŞE: Oğlum, bunları kütüphaneden de bulabilirsin. Hem hava alırsın, kitapları yakından inceleme fırsatı bulursun. Galiba sana bilgisayarı almakla hata ettim.

EFE: Off, anne sürekli şikayet ediyorsun. Niye elimin altında varken kütüphanedeki kitaplarla vakit harcayayım. Hem televizyonda bahsedilen ufolar hakkında bir sürü bilgi buldum.

AYŞE: Oğlum bu saçmalıklarla kendini meşgul etme.

EFE: Anne saçma olduğunu nereden biliyorsun? Belki gerçek, gördünmü?

AYŞE: Görmedim. Bu yüzden inanmıyorum. Hadi bırakalım konuşmayı da, git biraz kitap oku. Hadi hadi.

EFE: Ama anne

AYŞE: Bey, şuna bir şey söyle. Ne yapacağını şaşırdı.

MEHMET: Efe, annenin sözünü dinle.

(Efe odasına çıkar ve kitap okumaya başlar)

EFE: Off anne, beni bir anlasan. Hep kendi bildiğin doğru. Babamda annem ne derse onu tekrarlıyor. Offf .

(Efe kitap okurken uykuya dalar. Ve olanlar)

UZAYLI: Efe, Efe, ….

EFE: (gözlerini ovuşturup) Ne oldu, anne anne …. Yardım edin.

UZAYLI: (Efe’ nin ağzını kapatır) Sakin ol, sana bir şey yapmayacağım. Ben, senin arkadaşın olmak istiyorum.

EFE: Evet ama, sen kimsin, burada ne işin var?

UZAYLI: Ben uzaylıyım. Sana çok uzak bir yerden geliyorum. Geldiğim yeri asla tahmin edemezsin.

EFE: Sen benim dünyama geldiğine göre, ben niye senin dünyana gidemiyorum? Sen benim evimi, ailemi görebiliyorsun, ben niye seninkileri göremiyorum?

UZAYLI: Çünkü bizim teknolojimiz sizinkinden daha gelişmiş. Biz her istediğimiz yeri aletlerimizden görebiliriz.

EFE: Her yeri görebiliyorsan niye benim evime geldin? Başkalarının evine gitseydin.

UZAYLI: Biz gerekmedikçe sizleri ziyaret etmeyiz. Sen son zamanlarda ufoları ve uzaylıları o kadar merak ettin ki araştırmalarının doğru olduğunu sana göstermek istedim.

EFE: Yani sen gerçekten uzaylısın?

UZAYLI: Evet

EFE: Sana niye inanayım? Sende aynı insanlara benziyorsun.

UZAYLI: Aslında biz sizlere benzemeyiz. Sen korkma diye insan kılığına girdim.

EFE: O zaman gerçek yüzünü göster.

UZAYLI: Bunu yapamam. Hem gerçek yüzümü görüp ne yapacaksın?

EFE: O zaman uzaylı olduğunu kanıtla.

UZAYLI: (kolundaki bir alete basar ve uçmaya baslar) İnandın mı?

EFE: Aaa, uçuyorsun. İnandım, inandım.

EFE: Senin adın ne?

UZAYLI: S. Ç

EFE: Benim adım Efe, kaç yaşındasın?

UZAYLI: Seninle aynı yaştayım.

EFE: Sizin yaşadığınız yer nasıl, buraya benziyor mu?

UZAYLI: Evet. Bazı yerleri benziyor.

EFE: Siz, bizleri ne kadar tanıyorsunuz?

UZAYLI: Hakkınızda hemen hemen her şeyi biliyoruz. Tabi bizimle ilgili çevirdiğiniz filmleri de seyrediyoruz.

EFE: Eee, beğeniyormusunuz?

UZAYLI: (üzgün) Hayır.

EFE: (meraklı) Neden?

UZAYLI: Hep bizi kötü tanıtıyor, tuhaf yaratıklar halinde gösteriyorsunuz. En önemlisi de dünyayı ele geçirmek istediğimizi sanıyorsunuz.

EFE: Öyle değil mi?

UZAYLI: Değil. Bizim niyetimiz herkesin barış içinde yaşaması. Bizim dünyayı mahvetmek gibi bir niyetimiz yok. Olsa bile, siz zaten (bilgi yelpazesi.net) kendi kendinize bunu başarabiliyorsunuz. Sürekli birbirinizle savaşıyor, insanları öldürüyorsunuz.

EFE: Çok haklısın. Biz çocuklarda senin gibi düşünüyoruz. Bizler de savaşı istemiyoruz. Ama büyükler bizi dinlemiyor. Hep kendi bildiklerini yapıyorlar.

UZAYLI: Artık gitmem gerekiyor. Beni çağırıyorlar.

EFE: ama ben hiçbir ses duymuyorum.

UZAYLI: (cebinden kırmızı bir top çıkarır) İşte biz bununla haberleşiyoruz.

EFE: Aaa çok ilginç ve çok güzel.

UZAYLI: Al ozaman senin olsun.

EFE: Sana kızmazlar mı?

UZAYLI: Hayır. Ben onlara sana verdiğimi söylerim.

EFE: Teşekkürler. Hoşçakal.

UZAYLI: Şimdi yat uyu. Sen gözlerini kapa bende gideyim.

II. Sahne

(Efe, Ayşe, Mehmet)

EFE: (bağırarak ve heyecanlı) Anne, anne, çok güzel bir rüya gördüm.

AYŞE: Ne oldu oğlum, yavaş.

EFE: Rüya gördüm anne rüya. Babam nerde ona da anlatacağım.

AYŞE: Geliyor oğlum.

MEHMET: Ne haber evlat? Günaydın.

EFE: İyiyim baba. Rüyamda bir uzaylıyla …………….

(Efe rüyasının hepsini ailesine bir bir anlatır)

MEHMET: Çok güzel bir rüyaymış. Ama sadece bir rüya işte.

AYŞE: Bence de yavrum.

EFE: Ama anne, sanki gerçek gibiydi.

(Efe odasına çıkar)

EFE: Offf, anne, baba bir anlasanız beni.

AYŞE: Oğlum yatağını düzeltir misin?

EFE: Tabii anne.

(Efe yatağını düzeltmeye başlar. Yorganı kaldırırken bir şey görür. Eline alır.)

EFE: Ama bu, o kırmızı top.