Eğitim Öğretim İle İlgili Belgeler > Tiyatro Oyunları, Skeçler, Piyesler, Oratoryolar, Rondlar, Monologlar, Dramalar, Canlandırmalar

YALNIZ ŞİZOFRENİ (TİYATRO OYUNLARI, METİNLERİ, SKEÇLER, PİYESLER, ORATORYOLAR, RONDLAR, MONOLOGLAR, DRAMALAR, CANLANDIRMALAR, KISA TİYATRO OYUNLARI)

Dekor:Sahne ortasında küçük bir masa durmaktadır. Masanın üzerinde bir kaç kitap,eski püskü görünen

kağıtlar gözükmektedir. Masanın yanında bir sandalye durmaktır.

(Sahne mümkün olduğunca karanlıktır. Sandalyede bir adam oturmaktadır. Kendi kendine konuşmaya

başlar. )

-Hiç biriniz bana inanmıyorsunuz, aslında beni bir dinleseniz. . . (Üzgün) Anlayacaksınız neler olup

bittiğini. Hepiniz,ama hepiniz deli diyorsunuz bana. (Bağırarak)Ben deli değilim,asıl deli olan sizsiniz. Bunu o koca kafanıza sokun !(Bir kaç saniye düşünür,arkasına döner,çıldırmıştır)Tamam,tamam özür dilerim. Biliyorum sizinle böyle konuşmamam gerekirdi. Ama bir türlü kendimi tutamıyorum. (Seyircilere

dönerek bağırır)Beni dinleyin ! Belkide içinizden bazıları bunu çok komik bulabilir. (İsyankar bir şekilde) İnsanlara saygınız olsun biraz. Siz(Seyircileri göstererek,öne doğru bir adım atar) Siz. . . Unut

gitsin,bunları bana düşündürdüğünüz için kendinizden utanmanız lazım. (Gülerek)Orada mısınız? Hey,size

diyorum. (Masadaki kağıtlardan birini alır ve okumaya başlar)

Utanırım,

Utanırım fıkaralıktan,

Ele, güne karşı çıplak. . .

Üşür fidelerim,

Harmanım kesat.

(İç çeker,birden duygulanır)Ahh. . . Ne demiş Ahmed Arif ? Utanırım. . . Evet bende utanırım,utanırım

işte. Belkide en büyük zaafım bu benim. Size diyorum bir tepki verin bana. Bazılarınız şöyle

düşünüyordur,"Şizofren bu adam,delirmiş olmalı !"belkide doğrudur dedikleri. Şizofrenimdir ben

!(Çıldırır,sahne ortasında dönüp durur)Hem kime ne. Şizofren olan benim. (Düşünür kendi kendine

korkar)Tamam,kızmayın bana. Gitmeyin ! Durun sakın yalnız bırakmayın beni. Sizde olmazsanız başka kim

dinleyecek beni ?(Düşünür bir kaç saniye boyunca)Hayır,olamaz bu. Olamaz ! Beni delirtmeye

çalışıyorsunuz. Beni delirtip sonrada bütün eserlerime el koyacaksınız değil mi ? (Masadaki kitapları alır

eline sıkıca kavrar,bağırır)Buna izin vermem,Dünya'daki tek hazinem onlar benim. Eğer içinizden bunun

aksini iddia eden varsa geçsin karşıma. (Çıldırır,aynı yuvarlak içinde döner durur 1 2 dakika böyle

geçer)Tamam,kızmayın bana. Çok strestli bir dönem geçirdim ben. Beni anlamanız pekte mümkün

değil. Zaten beni anlamanız mühim de değil !(Müzik girer,adam şarkıyı mırıldanmya başlar)Evet,evet ben

en iyisiyim. Senle gökyüzüne uçalım,güneş ve yıldızlara el sallayalım. La. . . laa. . . İşte budur beni

sakinleştiren,sadece bir şarkı. Peki ya siz ? Sizi ne sakinleştirir ?(Seyircilerden bazılarını gösterir,bir

bayanı)Evet hanımefendi,siz nasıl sakinleşirsiniz ?(Cevap alamayınca sinirlenir)Size diyorum,dinlemiyor

musunuz beni ? Dinlemiyorsanız dinlemeyin. Hep yalnız başımayım zaten ben. Tamam içimdekileri

dökmem lazım,beni yok eden bu manasız anıları unutmam lazım.

Ama unutmamın tek yolu bu anıları

hatırlamak. Lanet olası şu anılar. . . (İç çeker,hüzünlenir)Ben daha henüz küçük bir çocukken,şirin bir köyde

yaşardım. Nehirler,buz gibi ırmaklar,bin bir çeşit meyvesiyle ağaçlarla kaplıydı bu köy. Her gün nehirlerin,ırmakların yanına gider,saatlerce bana huzur veren dalga seslerini dinlerdim. (İç

çeker)Ahh. . . Nerede kaldı o günler ? Her neyse,devam edin beni dinlemeye. Nehirlerin seslerini

dinledikten sonra,meyve ağaçlarının gölgesinin altında oturur,elime bir kitap alır ve okumaya

başlardım. En büyük tutkumdu bu. Sonra akşama doğru,küçük şirin evime götürmek için beni almaya

gelirdi annem. (İç çeker,adeta inler)Annem. . . (Kaptırır kendini bir kaç kez tekrarlar aynı kelimeyi)İşte bütün

günlerim böyle geçerdi benim. Babam mı ? (Ağlamaklı olur)Ben daha doğmadan bir savaşta ölmüş

babam,çok onurlu ve yakışıklı bir adammış. Herkes övgü ile bahsedermiş ondan. Sonra o lanet olası

günde,ben yine yeşilliklerin altında kitap okurken annemin ne zaman beni almaya geleceğini

düşünüyordum. (Sesi kısıldı)Çok geçmeden annemin çalıştığı konağın diğer hizmetçisi olan yaşlı kadın

geldi yanıma. Kekeliyordu. Ne oldu diye sordum ona ? Annem nerede diye inledim adeta

karşısında. (Devam edemez konuşmaya,yarım dakika boyunca kendine gelemez,sonra devam eder

anlatmaya)En sonunda acı gerçekle karşılaştım. Annem

ölmüş,ölmüş,ölmüş,ölmüştü. . . (Çıldırır,bağırarak)Evet annem ölmüştü. O günden sonra yetim

kalmıştım. Bana kimse sahip çıkmamıştı. Bende her gün ırmakların yanındaki kayalıklarda oturur,acıklı

acıklı şarkılar söylerdim. Sonra Temmuz'un sıcak günlerinden bir gün kahpe Amerikan askerleri geldi

köyümüze. Köyümüzün eşsiz güzellikleri çıldırtmıştı adeta onları. Türkiye'de böyle güzel bir yer (bilgi yelpazesi. net) olmasına

dayanamamışlardı. Vahşice yok etmişlerdi köyümüzü. Tüm insanlar ölmüştü. Tek ben,tek ben,yalnız başıma

kalmıştım. İşte böyle benim hikayem. Hala bana deli diyenleriniz varsa içinizde,annesine ve babasına

ailesine,yurduna gereken önemi ve değeri vermeyen,hemen buradan çekip gitsin. Korkarım ki onu fark

edersem(Bağırarak)Öldürürüm !(Bir ses duyulur)

Ses:Oğlum yapma,dur oğlum ben geldim annen.

(Çıldırır adeta)Git anne git,aklımı karıştırıp durma. Hem ben göremiyorum seni. Uzaklaş buradan

anne. Yoksa. . . Yoksa. . .

Ses:Yoksa ne oğlum ? Seni özledim,görmeye geldim,özledim seni. En sonunda elime geçti bu fırsat.

(Çıldırmış bir şekilde bağırarak)Hayır,hayır delirmiş olmalıyım ben. Zihnimden gelen bu sesler beni

öldürecek,hepsi bir rüya ürünü. Olamaz bu,olamaz. . . (Çıldırmıştır perde arkasında ki silahı alır ve kendisine

doğrultur,sonra tetiğe basar,yere yığılır,ölmüştür. )