|
|
hayatın içinden bilgiler > isimler sözlüğü, isimler ve anlamları > erkek isimleri ve erkek isimlerinin anlamları
Ş HARFİ İLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ VE ERKEK İSİMLERİNİN ANLAMLARI (İSİMLER SÖZLÜĞÜ)
ŞABAN: (AR) Aralık, fasıla. Hicri, Kameri ayların sekizincisi, üç ayların ikinci ayı.
ŞABEDDİN / ŞABETTİN: (AR) Din topluluğu, cemaati.
ŞADAN: (FAR) Keyifli, neşeli, sevinçli.
ŞADİ: (FAR) Sevinç, mutluluk.
ŞAFAK: (AR) Güneş doğmadan az önce ufukta beliren aydınlık.
ŞAFAKGÜN: (AR-TR) Şafak renkli, kızıl.
ŞAHABEDDİN / ŞAHABETTİN: (AR) Dinin yıldızı.
ŞAHADEDDİN / ŞAHADETTİN: (AR) Dinin tanıklığı. Dinin belirtisi, işareti.
ŞAHAN: (FAR) Şahlar. Oldukça büyük boylu, yırtıcı bir kuş. (bkz. Şahin).
ŞAHAP: (AR) Alev, ateş parçası. Kayan yıldız, akan yıldız. Cesur yürekli kimse.
ŞAHAT: (FAR-TR) Güçlü, güzel cins at, atların şahı.
ŞAHBAZ: (FAR) Beyaz ve iri doğan. Yakışıklı. Yiğit, serdengeçti. Kabadayı. Cömert.Büyük, gösterişli, güzel mükemmel.
ŞAHBENDER: (FAR) Konsolos.
ŞAHBEY: (FAR-TR) Üstün nitelikli, saygın, yüce.
ŞAHDAR: (FAR) Dallı, budaklı ağaç.
ŞAHİD / ŞAHİT: (AR) Bir yerde bulunan, bir şeyi gören ve gördüğü ve bildiği şeyler konusunda bilgi veren kimse, tanık. Bir sözleşmenin yapılması sırasında taraflardan birinin yanında hazır bulunan. Doğrulayan, isbat eden.
ŞAHİN: (FAR-TR) Büyük boylu, kanca gagalı, yırtıcı bir kuş.
ŞAHİNALP: (FAR-TR) Şahin gibi güçlü yiğit, cesur.
ŞAHİNER: (FAR-TR) Şahin gibi güçlü, yiğit er.
ŞAHİNHAN: (FAR-TR) Güçlü, yiğit kimse.
ŞAHİNKAN: (FAR-TR) Yiğit soydan gelen, güçlü, kahraman.
ŞAHİNTER: (FAR) Çok yiğit, kahraman, şahin gibi.
ŞAHİSTAN: (FAR) Şah ülkesi.
ŞAHKAR: (FAR) Baş eser, en güzel eser.
ŞAHRUH: (FAR-AR) Yüce ruhlu, görkemli, üstün kişilikli kimse.
ŞAHSAR: (FAR) Dallık, ağaçlık, koruluk.
ŞAHSUVAR: (FAR) İyi ata binen yiğit kimse.
ŞAHVAR: (FAR) Şaha, hükümdara yakışacak surette. İri ve iyi cins inci.
ŞAİK: (AR) İstekli, hevesli.
ŞAKİR: (AR) Şükreden, durumundan memnun olan. Allah'a şükreden.
ŞAMİH: (AR) Yüksek, görkemli.
ŞAMİL: (AR) Şümulü bulunan, içine alan, kaplayan, kapsayan.
ŞANAL: (TR) Ünün yayılsın, tanınmış şanlı bir insan ol.
ŞANALP: (TR) Ünlü, şanlı, tanınmış kimse.
ŞANER: (TR) Ünlü kimse.
ŞANLI: (TR) Ün, şöhret. Hal durum. Debdebe, gösteriş, haşmet. Yüksek makam rütbe.
ŞARA: (TR) Kente ait, şehire ait.
ŞARBAY: (TR) Kentli, şehirli kimse.
ŞARIK: (AR) Doğup parlayan, parlak.
ŞATİ: (AR) Kıyı, kenar.
ŞATIR: (AR) Neşeli, şen. Büyük bir kimsenin atı yanında gitmekle vazifeli ağa.
ŞAYLAN: (TR) Çok övünen, gururlu kimse. Sevinçli, neşeli.
ŞECAAT: (AR) Yiğitlik, cesurluk, korkusuzluk.
ŞECAADDİN / ŞECAATTİN : (AR) Dinin kahramanı, dinin yiğidi.
ŞECİ: (AR) Cesur, yürekli, yiğit.
ŞEFAADDİN / ŞEFAATTİN: (AR) Dinin, Allah ile kul arasınadaki aracılığı, dinin şefaati.
ŞEFİK: (AR) Şefkatli, acıması olan, esirgeyici.
ŞEHİM: (AR) Akıllı ve kurnaz yiğit.
ŞEHRİYAR: (FAR) Padişah, hükümdar.
ŞEHRUD: (FAR) Büyük çay, nehir.
ŞEHZAT: (FAR) (bkz. Şahzat).
ŞEKİB / ŞEKİP: (FAR) Sabır, tahammüllü, dayanıklı.
ŞEMAİL: (AR) Huylar, davranışlar, alışkılar. Bir kimsenin dış görünüşünün özellikleri.
ŞEMDİN: (AR) Dinin mumu, dinin aydınlığı.
ŞEMİ: (AR) Mumla, ışıkla ilgili, ışıklı. Mum yapan ya da satan kimse.
ŞEMİM: (AR) Güzel kokan, güzel kokulu, güzel koku.
ŞEMS: (AR) Güneş.
ŞEMSEDDİN / ŞEMSETTİN: (AR) Dinin güneşi, dinin insanlara verdiği aydınlık.
ŞEMSİ: (AR) Güneşe ait, güneşle ilgili.
ŞEMSİFER: (AR-FAR) Güneşin aydınlığı, parlaklığı.
ŞENAL: (FAR-TR) (bkz. Şen).
ŞENALP: (FAR-TR) Neşeli, canlı yiğit.
ŞENALTAN: (FAR-TR) (bkz. Altan).
ŞENBAY: (FAR-TR) Neşeli, sevinçli, mutlu, varlıklı kimse.
ŞENCAN: (FAR-TR) Canlı, neşeli, hareketli yapısı olan kimse.
ŞENDOĞAN: (FAR-TR) Sevinçli, neşeli ol.
ŞENDUR: (FAR-TR) Neşeli, sevinçli olması devam etti, sürdü.
ŞENEL: (FAR-TR) Şen ve mutlu ev. Bölge, il.
ŞENER: (FAR-TR) - Mutlu, neşeli kimse.
ŞENGİL: (FAR-TR) İyi yürekli, hoş sohbet kimse.
ŞENNUR: (FAR-AR) Neşeli ve nurlu insan.
ŞENOL: (FAR-TR) Şen ve mutlu ol. (bkz. Şenel).
ŞENSAL: (FAR-TR) Neşeni (bilgi yelpazesi.net) çevrene yay, herkes neşelensin.
ŞENSOY: (FAR-TR) Neşeli soydan gelen kimse.
ŞENTÜRK: (FAR-TR) Neşeli, canlı, mutlu türk.
ŞENYAŞAR: (FAR-TR) Yaşamı, neşeli mutlu geçen kimse.
ŞENYURT: (FAR-TR) Neşeli, mutlu insanların yurdu; ülkesinde yaşayan.
ŞERAFEDDİN / ŞERAFETTİN: (AR) Dinin şereflisi, büyüğü.
ŞERAFET: (AR) Şerefli olma hali. Soydanlık, asalet.
ŞEREF: (AR) Yücelik, ululuk, izzet, seçkinlik. İyi ün. Övünç duyulacak şey.
ŞEREFHAN: (AR-TR) Büyük, yüce hükümdar.
ŞERİF: (AR) Şerefli, kutsal. Soylu temiz.
ŞEVKET: (AR) Azamet, büyüklük, ululuk, debdebe, haşmet.
ŞEVKİ: (AR) Şevkle ilgili, şevke ait, neşeli.
ŞEYBAN: (AR) Saçlarına ak düşmüş yaşlı kimse. Moğol hükümdarlarından birisi.
ŞİMŞEK: (TR) Yağmurlu havada, buluttan buluta ya da yere elektrik boşalırken oluşan, geçici ve şiddetli elektrik akımı. Canlı, hızlı, coşkulu, hareketli kimse.
ŞİNAS: (FAR) Anlayan, tanıyan, bilen.
ŞİNASİ: (FAR) Tanımaya, anlamaya özgü, tanımak, bilmekle ilgili.
ŞİRAZ: (FAR) Türk müziğinde eski bir makam.
ŞİRVAN: (FAR) İran'da bir kent adı. Aslan barınağı.
ŞİRZAT: (AR-FAR) Aslan gibi güçlü, kişilikli kimse.
ŞÖLEN: (TR) En üst idareci tarafından bütün halka verilen,yemek, ziyafet.
ŞÜKRAN: (AR) İyilik bilme, gönül borcu, minnettarlık.
ŞÜKRÜ: (AR) Şükretme, minnettarlıkla ilgili.
|
|
>>>TIKLAYIN<<<
| ||||