|
hayatın içinden bilgiler > isimler sözlüğü, isimler ve anlamları > erkek isimleri ve erkek isimlerinin anlamları
V HARFİ İLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ VE ERKEK İSİMLERİNİN ANLAMLARI (İSİMLER SÖZLÜĞÜ)
VACİB/ VACİP : (AR) Dini bakımdan terkedilmesi doğru ve uygun olmayan, kesinlik bakımından farzdan sonra gelen.Çok lüzumlu, bırakılması mümkün olmayan zaruri.
VACİD/ VACİT : (AR) Yaratan, meydana çıkaran.
VAFİ: (AR) Yeter, tam. Sözünde duran, sözünün eri.
VAFİD: (AR) Elçi, temsilci.
VAHA: (AR) Çöllerin su bulunan kesimlerinde oluşan bitkili alan.
VAHAB/ VAHAP : (AR) Bağışlayan, ihsan eden.
VAHAT: (AR) Çölde suyu ve yeşilliği olan yerler. Vahalar.
VAHDEDDİN/ VAHDETTİN : (AR) Dinin tekliği, birliği.
VAHDET: (AR) Yalnızlık, teklik, birlik.
VAHİB / VAHİP : (AR) Bağışlayan, bağışlayıcı.
VAHİD / VAHİT: (AR) Bir, tek, yalnız. Allah'ın sıfatlarındandır.
VAHİDDİN / VAHİTTİN : (AR) Tek din, dinin tekliği.
VAKKAS: (AR) Okçu, savaşçı.
VALA: (FAR) Yüksek, yüce.
VARGIN: (TR) Ulaşan, isteğine kavuşan.
VASIF: (AR) Vasfeden, vasıflandıran. Bir kimse veya şeyi başkalarından ayıran kendine has özellik, nitelik.
VARLIK: (TR) Yaşam, hayat. Var olan herşey.
VAROL: (TR) Yaşa, uzun ve sağlıklı bir yaşamın olsun.
VASFİ: (AR) Vasıfla ilgili, vasfa ait. Nitelikli.
VECDET: (AR) Zenginlik, varsallık.
VECDİ: (AR) Coşkunlukla ilgili, coşkunlukla oluşan.
VECHİ: (AR) Yüzle ilgili, yüze ait.
VECİD: (AR) Bir şeyin güzelliği karşısında kendini kaybedecek dereceye gelmek, coşkulanmak.
VECİH: (AR) Yüz, çehre. Tarz, üslup. Neden.
VECİHİ: (AR) Güzellik, hoşluk, uygunlukla ilgili.
VEDAT: (AR) Sevgi, dostluk.
VEDİ: (AR) Başkasının malını saklamakla görevli kimse.
VEFA: (AR) Sözünü yerine getirme, sözünde durma, borcunu ödeme. Sevgi, dostluk ve bağlılıkta kararlılık, sebat.
VEFAİ: (TR) Vefa ile ilgili.
VEFAKAR: (AR+FAR) Sevgisi geçici olmayan, vefası olan.
VEFİ: (AR) Vefalı, bağlı. Tam (bilgi yelpazesi.net), mükemmel, eksiksiz.
VEFİK: (AR) Uygun, muvafık, arkadaş, yoldaş, aynı fikirde olan.
VEHBİ: (AR) Allah'ın ihsanı sonucu olan. Allah vergisi.
VELİ: (AR) Çocuğun bakımı ve idaresi üzerinde olan, hal ve hareketlerinden sorumlu bulunan kimse. Dost, yakın. Allah'ın sevgili kulu, ermiş evliya.
VELİCAN: (AR) Candan, dost, yakın.
VELİD: (AR) Yeni doğmuş çocuk.
VERİM: (TR) Ortaya çıkan, beklenilen, istenilen sonuç.
VESİM: (AR) Güzel yüzlü.
VEYİS: (TR) Yoksulluk, muhtaçlık.
VEYSEL: (AR) Aslı Üveys'tir. Kurt anlamında.
VEYSİ: (AR) Yoksul, muhtaç.
VEZİR: (AR) Osmanlı devletinde, askeri ve idari en yüksek derece olan vezirlik rütbesinde olan kimse.
VİSALİ: (AR) Kavuşma, ulaşma ile ilgili.
VİSAM: (AR) Damgalı, nişanlı.
VOLKAN: (FR) Yanardağ, burkan.
VURAL: (TR) Vur al.
VURALHAN: (TR) Vural +han.
VURGUN: (TR) Birine aşık, tutkun.
|
>>>TIKLAYIN<<<
|